لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 2971 : اندر قمارخانه چون آمدی به بازی
غزل شمارهٔ 2972 : ای آن که مر مرا تو به از جان و دیده‌ای
غزل شمارهٔ 2973 : ای از جمال حسن تو عالم نشانه‌ای
غزل شمارهٔ 2974 : آن دم که دل کند سوی دلبر اشارتی
غزل شمارهٔ 2975 : هر روز بامداد به آیین دلبری
غزل شمارهٔ 2976 : شد جادوی حرام و حق از جادوی بری
غزل شمارهٔ 2977 : هر روز بامداد درآید یکی پری
غزل شمارهٔ 2978 : ای دل ز بامداد تو بر حال دیگری
غزل شمارهٔ 2979 : هر روز بامداد طلبکار ما تویی
غزل شمارهٔ 2980 : آن لحظه کآفتاب و چراغ جهان شوی
غزل شمارهٔ 2981 : ای سیرگشته از ما ما سخت مشتهی
غزل شمارهٔ 2982 : ای ساقیی که آن می احمر گرفته‌ای
غزل شمارهٔ 2983 : ای ساقیی که آن می احمر گرفته‌ای
غزل شمارهٔ 2984 : ای مرغ گیر دام نهانی نهاده‌ای
غزل شمارهٔ 2985 : مه طلعتی و شهره قبایی بدیده‌ای
غزل شمارهٔ 2986 : ای عشق کز قدیم تو با ما یگانه‌ای
غزل شمارهٔ 2987 : ای جان و ای دو دیده بینا چگونه‌ای
غزل شمارهٔ 2988 : هر چند شیر بیشه و خورشیدطلعتی
غزل شمارهٔ 2989 : رویش ندیده پس مکنیدم ملامتی
غزل شمارهٔ 2990 : جان خاک آن مهی که خداش است مشتری
غزل شمارهٔ 2991 : ای عشق پرده در که تو در زیر چادری
غزل شمارهٔ 2992 : ای بس فراز و شیب که کردم طلب گری
غزل شمارهٔ 2993 : شاها بکش قطار که شهوار می‌کشی
غزل شمارهٔ 2994 : ای نای خوش نوای که دلدار و دلخوشی
غزل شمارهٔ 2995 : اندر میان جمع چه جان است آن یکی
غزل شمارهٔ 2996 : گر من ز دست بازی هر غم پژولمی
غزل شمارهٔ 2997 : ای آسمان که بر سر ما چرخ می‌زنی
غزل شمارهٔ 2998 : سوگند خورده‌ای که از این پس جفا کنی
غزل شمارهٔ 2999 : تا چند از فراق مرا کار بشکنی
غزل شمارهٔ 3000 : ساقی بیار باده سغراق ده منی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* فضل خدای را که تواند شمار کرد؟
* یا کیست آنکه شکر یکی از هزار کرد؟
شعر کامل
سعدی
* تا خار غم عشقت آویخته در دامن
* کوته نظری باشد رفتن به گلستان‌ها
شعر کامل
سعدی
* بستان ز خلق خام و بده پخته در عوض
* سر گرم خوش معاملگی چون تنور باش
شعر کامل
صائب تبریزی