لینک اشتراک گذاری
کپی شد
ناصرخسرو_دیوانقصیده ها
قصیدهٔ شمارهٔ 31 : از گردش گیتی گله روا نیست
قصیدهٔ شمارهٔ 32 : مر چرخ را ضرر نیست وز گردشش خبر نیست
قصیدهٔ شمارهٔ 33 : چون در جهان نگه نکنی چون است؟
قصیدهٔ شمارهٔ 34 : ای پسر ار عمر تو یک ساعت است
قصیدهٔ شمارهٔ 35 : هر که گوید که چرخ بی‌کار است
قصیدهٔ شمارهٔ 36 : آن بی تن و جان چیست کو روان است؟
قصیدهٔ شمارهٔ 37 : بلی، بی‌گمان این جهان چون گیاست
قصیدهٔ شمارهٔ 38 : جز جفا با اهل دانش مر فلک را کار نیست
قصیدهٔ شمارهٔ 39 : ای به خور مشغول دایم چون نبات
قصیدهٔ شمارهٔ 40 : این تخت سخت گنبد گردان سرای ماست
قصیدهٔ شمارهٔ 41 : جهانا چون دگر شد حال و سانت؟
قصیدهٔ شمارهٔ 42 : ای خردمند نگه کن که جهان برگذر است
قصیدهٔ شمارهٔ 43 : اگر بزرگی و جاه و جلال در درم است
قصیدهٔ شمارهٔ 44 : گویند عقابی به در شهری برخاست
قصیدهٔ شمارهٔ 45 : هر چه دور از خرد همه بند است
قصیدهٔ شمارهٔ 46 : سفله جهان، ای پسر، چو چشمه شور است
قصیدهٔ شمارهٔ 47 : نشنیده‌ای که زیر چناری کدو بنی
قصیدهٔ شمارهٔ 48 : چون تیغ به دست آری مردم نتوان کشت
قصیدهٔ شمارهٔ 49 : ای نشسته خوش و بر تخت کشیده نخ
قصیدهٔ شمارهٔ 50 : ای خوانده کتاب زند و پازند
قصیدهٔ شمارهٔ 51 : از اهل ملک در این خیمهٔ کبود که بود
قصیدهٔ شمارهٔ 52 : یکی بی‌جان و بی‌تن ابلق اسپی کو نفرساید
قصیدهٔ شمارهٔ 53 : این جهان بی‌وفا را بر گزیدو بد گزید
قصیدهٔ شمارهٔ 54 : مردم نبود صورت مردم حکما اند
قصیدهٔ شمارهٔ 55 : ز جور لشکر خرداد و مرداد
قصیدهٔ شمارهٔ 56 : این رقیبان که بر این گنبد پیروزه درند
قصیدهٔ شمارهٔ 57 : چونکه نکو ننگری جهان چون شد؟
قصیدهٔ شمارهٔ 58 : گزینم قران است و دین محمد
قصیدهٔ شمارهٔ 59 : آن کن ای جویای حکمت کاهل حکمت آن کنند
قصیدهٔ شمارهٔ 60 : در این مقام اگر می مقام باید کرد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خویش من آنست که از عشق زاد
* خوشتر از این خویش و تباریم نیست
شعر کامل
مولوی
* چو ماه نو سر از پای تواضع بر نمی دارم
* اگر با آن بزرگی آسمان گیرد رکابم را
شعر کامل
صائب تبریزی
* تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
* همواره مرا کوی خرابات مقام است
شعر کامل
حافظ