صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3714

1. نظاره لب میگون خمار می آرد

2. گل عذار بتان خار خار می آرد

3. مکن ز باده گلرنگ سرخ چهره خویش

4. که زردرویی آن نشأه بار می آرد

5. فتادگان رهش از شمار بیرونند

6. به کوی او که مرا در شمار می آرد؟

7. چنان که طفل خمش می شود ز جنبش مهد

8. مرا تپیدن دل برقرار می آرد

9. نتیجه مژه اشکبار بسیارست

10. ز گریه تاک ثمرها به بار می آرد

11. شکسته دل نشود هرکه از نظاره خلق

12. درست، آینه از زنگبار می آرد

13. بود ز سنگدلان هایهای گریه من

14. که سیل را به فغان کوهسار می آرد

15. نظاره رخ خورشید طلعتان صائب

16. به چشم گریه بی اختیار می آرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آشنایی نه غریب است که دلسوز من است
* چون من از خویش برفتم دل بیگانه بسوخت
شعر کامل
حافظ
* نشاط جوانی ز پیران مجوی
* که آب روان باز ناید به جوی
شعر کامل
سعدی
* کس ندانم که در این شهر گرفتار تو نیست
* هیچ بازار چنین گرم که بازار تو نیست
شعر کامل
سعدی