صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3714

1. نظاره لب میگون خمار می آرد

2. گل عذار بتان خار خار می آرد

3. مکن ز باده گلرنگ سرخ چهره خویش

4. که زردرویی آن نشأه بار می آرد

5. فتادگان رهش از شمار بیرونند

6. به کوی او که مرا در شمار می آرد؟

7. چنان که طفل خمش می شود ز جنبش مهد

8. مرا تپیدن دل برقرار می آرد

9. نتیجه مژه اشکبار بسیارست

10. ز گریه تاک ثمرها به بار می آرد

11. شکسته دل نشود هرکه از نظاره خلق

12. درست، آینه از زنگبار می آرد

13. بود ز سنگدلان هایهای گریه من

14. که سیل را به فغان کوهسار می آرد

15. نظاره رخ خورشید طلعتان صائب

16. به چشم گریه بی اختیار می آرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* می رسد جاذبه عشق به فریاد مرا
* یوسف آن نیست که پیوسته درین چاه بود
شعر کامل
صائب تبریزی
* تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او
* زان سفر دراز خود عزم وطن نمی‌کند
شعر کامل
حافظ
* زان لقمه که صوفی را در معرفت اندازد
* یک ذره و صد مستی یک دانه و صد سیمرغ
شعر کامل
حافظ