لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 2161 : در روی زمین یک سر پر شور نمانده است
غزل شمارهٔ 2162 : از مرگ به ما نیم نفس بیش نمانده است
غزل شمارهٔ 2163 : زان خرمن گل حاصل ما دامن چیده است
غزل شمارهٔ 2164 : رخسار تو روز سیه ریش ندیده است
غزل شمارهٔ 2165 : از عشق دلی نیست که زخمی نچشیده است
غزل شمارهٔ 2166 : با طره او مشک ختا دود کبابی است
غزل شمارهٔ 2167 : هر شام ز ماه رمضان صبح امیدی است
غزل شمارهٔ 2168 : تن بر دل خوش مشرب ما خانه تنگی است
غزل شمارهٔ 2169 : صبح از لب لعل تو پیام نمکینی است
غزل شمارهٔ 2170 : آن نرگس بیمار، عجب هوش ربایی است
غزل شمارهٔ 2171 : هر نخل مصیبت علم راهنمایی است
غزل شمارهٔ 2172 : بی روی تو چشم از همه خوبان نتوان بست
غزل شمارهٔ 2173 : در عالم بالاست تماشایی اگر هست
غزل شمارهٔ 2174 : در هر جگری شوری ازین گرم نفس هست
غزل شمارهٔ 2175 : بی دادرس آن کس که فغان چون جرسش هست
غزل شمارهٔ 2176 : خام است شرابی که در او غلغله ای هست
غزل شمارهٔ 2177 : در نقطه خاک است نهان، گر خبری هست
غزل شمارهٔ 2178 : در زیر فلک نیست اگر همنفسی هست
غزل شمارهٔ 2179 : هر خال ترا زیر نگین ملک جمی هست
غزل شمارهٔ 2180 : با ما سبب کینه گردون دغا چیست؟
غزل شمارهٔ 2181 : دلبستگی خلق به عمر گذران چیست؟
غزل شمارهٔ 2182 : خورشید نقاب رخ چون یاسمن کیست؟
غزل شمارهٔ 2183 : گر دل نکشد دست ز زلف تو عجب نیست
غزل شمارهٔ 2184 : در دیده بی شرم و حیا نور ادب نیست
غزل شمارهٔ 2185 : چون سرو به غیر از کف افسوس برم نیست
غزل شمارهٔ 2186 : آن را که بود تیغ زبان بی لب نان نیست
غزل شمارهٔ 2187 : لب بسته ما بیخبر از راز جهان نیست
غزل شمارهٔ 2188 : منظور من آن موی میان است و میان نیست
غزل شمارهٔ 2189 : بوی سر زلف تو به شیدایی من نیست
غزل شمارهٔ 2190 : در موج پریشانی من فاصله ای نیست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* اشکی که ترا بر گل رخسار دویده
* باران بهار است که بر لاله چکیده
شعر کامل
جامی
* گر به باغ از ارغوان و لاله و نسرین وگل
* حله‌های گونه‌گون بافد همی باد شمال
شعر کامل
امیر معزی
* دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
* واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند
شعر کامل
حافظ