لینک اشتراک گذاری
کپی شد
بیدل دهلوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 451 : چون حبابم الفت وهم بقا زنجیرپاست
غزل شمارهٔ 452 : گل‌کردن هوس ز دل صاف تهمت است
غزل شمارهٔ 453 : زبان چو کج‌ روش افتد جنون بد مست است
غزل شمارهٔ 454 : سیرابی ازین باغ هوس‌، یاس‌پرست است
غزل شمارهٔ 455 : از چمن تا انجمن جوش بهار رحمت است
غزل شمارهٔ 456 : در خموشی یک قلم آوازهٔ جمعیت است
غزل شمارهٔ 457 : یا رب امشب آن جنون آشوب جان و دل ‌کجاست
غزل شمارهٔ 458 : فنا مثالم و آیینهٔ بقا اینجاست
غزل شمارهٔ 459 : غلغل صبح ازل از دل عالم برخاست
غزل شمارهٔ 460 : سوخت دل در محفل تسلیم و از جا برنخاست
غزل شمارهٔ 461 : بی‌شکست از پردهٔ سازم نوایی برنخاست
غزل شمارهٔ 462 : زیر گردون طبع آزادی نوایی برنخاست
غزل شمارهٔ 463 : تنم ز بند لباس تکلف آزاد است
غزل شمارهٔ 464 : درآن مقام‌که عرض جلال معبود است
غزل شمارهٔ 465 : هرچه از مدت هست و بود است
غزل شمارهٔ 466 : کاهش طبع من از فطرت بیباک خود است
غزل شمارهٔ 467 : نیک و بدم از بخت بدانجام سفید است
غزل شمارهٔ 468 : تا نفس باقی است دردل ر‌نگ‌کلفت مضمراست
غزل شمارهٔ 469 : خاک غربت‌کیمیای مردم نیک اختر است
غزل شمارهٔ 470 : خاموشی‌ام جنونکدهٔ شور محشر است
غزل شمارهٔ 471 : در تپش‌آباد دهر حیرت دل لنگر است
غزل شمارهٔ 472 : دوری منزلم از بسکه ندامت اثر است
غزل شمارهٔ 473 : شعلهٔ بی‌بال وپر سجده گر اخگر است
غزل شمارهٔ 474 : وحشت مدعا جنون ثمر است
غزل شمارهٔ 475 : به خوان لذت دنیاگزند بسیار است
غزل شمارهٔ 476 : اشک یک لحظه به مژگان بار است
غزل شمارهٔ 477 : خواب در چشم و نفس بر دل محزون بار است
غزل شمارهٔ 478 : رزق‌، خلوتگه اندیشهٔ روزی‌خوار است
غزل شمارهٔ 479 : ز دهر نقد تو جز پیچ وتاب دشوار است
غزل شمارهٔ 480 : ز گریه‌، سیری چشم پر آب دشوار است

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز سروقد دلجویت مکن محروم چشمم را
* بدین سرچشمه‌اش بنشان که خوش آبی روان دارد
شعر کامل
حافظ
* ز بادام تر آب گل برانگیخت
* گلابی بر گل بادام می‌ریخت
شعر کامل
نظامی
* کسی که روی تو دیدست حال من داند
* که هر که دل به تو پرداخت صبر نتواند
شعر کامل
سعدی