لینک اشتراک گذاری
کپی شد
بیدل دهلوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 481 : اوگفتن ما وتو به هر رنگ ضرور است
غزل شمارهٔ 482 : نسیم‌گل به خموشی ترانه‌پرداز است
غزل شمارهٔ 483 : ز شور حیرت من گوش‌ عالمی باز است
غزل شمارهٔ 484 : بیاکه آتش‌کیفیت هوا تیز است
غزل شمارهٔ 485 : ز خود رمیدن ‌دل بسکه شوخی‌انگیز است
غزل شمارهٔ 486 : از حباب اینقدرم عبرت احوال بس است
غزل شمارهٔ 487 : سفله با جاه نیزهیچکس است
غزل شمارهٔ 488 : بندگی هنگامهٔ عشرت پرستیها بس است
غزل شمارهٔ 489 : عشرت موهوم هستی‌کلفت دنیا بس است
غزل شمارهٔ 490 : ما را به راه عشق طلب رهنما بس است
غزل شمارهٔ 491 : هستی به رنگ صبح دلیل فنا بس است
غزل شمارهٔ 492 : بی‌دماغی مژدهٔ پیغام‌محبوبم بس است
غزل شمارهٔ 493 : سر خط درس‌کمالت منتخب دانی بس است
غزل شمارهٔ 494 : بروت تافتنت‌گربه شانی هوس است
غزل شمارهٔ 495 : ز دستگاه جنون راز همتم فاش است
غزل شمارهٔ 496 : بسکه امشب بی‌توام سامان اعضا آتش است
غزل شمارهٔ 497 : آنچه‌در بال‌طلب رقص است‌، در دل آتش است
غزل شمارهٔ 498 : همت زگیر و دار جهان رم‌ کمین خوش است
غزل شمارهٔ 499 : سرمایهٔ عذر طلبم از همه بیش است
غزل شمارهٔ 500 : خنده تنها نه همین برگل و سوسن تیغ است
غزل شمارهٔ 501 : نفس بوالهوسان بر دل ر‌وشن تیغ است
غزل شمارهٔ 502 : دل از غبار نفس زخم خفته در نمک است
غزل شمارهٔ 503 : حذر ز راه محبت‌که پر خطرناک است
غزل شمارهٔ 504 : میی‌که شوخی رنگش جنون افلاک است
غزل شمارهٔ 505 : از بس قماش دامن دلدار نازک است
غزل شمارهٔ 506 : در ندامت‌گل مقصود به بر نزدیک است
غزل شمارهٔ 507 : یار دور است ز ما تا به نظر نزدیک است
غزل شمارهٔ 508 : بسکه این‌گلشن افسرده‌کدورت رنگ است
غزل شمارهٔ 509 : دلم چو غنچه در آغوش ‌‌عافیت تنگ است
غزل شمارهٔ 510 : دل‌ مضطرب یأس ‌و نفس ناله به‌ چنگ است

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پسته را با دهن تنگ تو نسبت کردم
* رفت در خنده ز شادی مگرش باور کرد
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* نیست ممکن از زبان خوش کسی نقصان کند
* چرب نرمی غوطه در شکر دهد بادام را
شعر کامل
صائب تبریزی
* اگر دلجویی طفلان نمی شد سنگ راه من
* به مجنون یاد می دادم ز خود بیرون دویدن را
شعر کامل
صائب تبریزی