لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال‌الدین اسماعیل_دیوانقطعه ها
قطعه قطعه شمارهٔ 121 - ایضا له : ای بزرگی که بر علم تو ظاهر باشد
قطعه قطعه شمارهٔ 122 - وله ایضا : بنزد خواجه رفتم بهر کاری
قطعه قطعه شمارهٔ 123 - ایضا له : دانی که طمع چه گفت با من؟
قطعه قطعه شمارهٔ 124 - ایضاً له : دست آن به که خود قلم باشد
قطعه قطعه شمارهٔ 125 - ایضا له : زهی سرفرازی که در پیش حکمت
قطعه قطعه شمارهٔ 126 - وله ایضا : سرو را وعده های چنان باید
قطعه قطعه شمارهٔ 127 - و له ایضاً : ای آنکه فلک سغبۀ ایّام تو باشد
قطعه قطعه شمارهٔ 128 - وله ایضا فی صفة الفرس : مرا اسبیست الحق این چنین اسب
قطعه قطعه شمارهٔ 129 - ایضا له : فرستادم بتو شعری که با آن
قطعه قطعه شمارهٔ 130 - ایضا له : صدرا ز برای خدمت تو
قطعه قطعه شمارهٔ 131 - وله ایضا : توقّف چون بود در آنچه صاحب
قطعه قطعه شمارهٔ 132 - ایضاً له : ای سروری که زیبد ، کز نعل مرکب تو
قطعه قطعه شمارهٔ 133 - ایضا له : مفتی مشکلات شرع کرم
قطعه قطعه شمارهٔ 134 - وله ایضا : ز دریای دست توای نامدار
قطعه قطعه شمارهٔ 135 - ایضا له : صورت به جهان زشت تر از گور نبودی
قطعه قطعه شمارهٔ 136 - ایضا له : گفتم اکنون میوه های خوش خوریم
قطعه قطعه شمارهٔ 137 - وله ایضا : تو به علم نجوم فخر کنی
قطعه قطعه شمارهٔ 138 - و له ایضاً : ای که جزیاد مخلوق تو نخورد
قطعه قطعه شمارهٔ 139 - ایضا له : به ذات خویش اگر چند مرد نیک بود
قطعه قطعه شمارهٔ 140 - وله ایضا : کسی که او نظر عقل در زمانه کند
قطعه قطعه شمارهٔ 141 - ایضا له : زهی تازه رویی که خلق لطیفت
قطعه قطعه شمارهٔ 142 - ایضا له : در نگر در صدر دیوان و ببین
قطعه قطعه شمارهٔ 143 - وله ایضا : صاحبا عمریست تا از عدل تو
قطعه قطعه شمارهٔ 144 - وله ایضا : رمضانست همین دهن دربند
قطعه قطعه شمارهٔ 145 - وله ایضا : ای دل ای دل سخن سخن بیهده را کار مبند
قطعه قطعه شمارهٔ 146 - کتب الی امیر عزّالدّین علی شیر ابن بابویه : ای آنکه خاک پای ترا روشنان چرخ
قطعه قطعه شمارهٔ 147 - و له ایضاً : زهی سپهر محلّی که گرچه تیزروند
قطعه قطعه شمارهٔ 148 - ایضا له : مشو ایمن ز کید خصم ضعیف
قطعه قطعه شمارهٔ 149 - وله ایضا : کی بود؟کی؟ که باز صدر جهان
قطعه قطعه شمارهٔ 150 - ایضا له : عصای کلیمست این شعر من

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بازار شوق گرم شد آن سروقد کجاست
* تا جان خود بر آتش رویش کنم سپند
شعر کامل
حافظ
* بهر قربانی آن چشم سیه باید ریخت
* خون هر آهوی مشکین که به دشت ختن است
شعر کامل
فروغی بسطامی
* به بیداری نمی آید زشوخی بر زمین پایش
* مگر مشاطه در خواب آن پریرورا حنا بندد
شعر کامل
صائب تبریزی