لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خاقانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 241 : نازی است تو را در سر، کمتر نکنی دانم
غزل شمارهٔ 242 : به میدان وفا یارم چنان آمد که من خواهم
غزل شمارهٔ 243 : گفتم به ری مراد دل آسان برآورم
غزل شمارهٔ 244 : مرا گوئی چه سر داری، سر سودای او دارم
غزل شمارهٔ 245 : چون تلخ سخن رانی تنگ شکرت خوانم
غزل شمارهٔ 246 : گر رحم کنی جانا جان بر سرت افشانم
غزل شمارهٔ 247 : ما پیشکش تو جان فرستیم
غزل شمارهٔ 248 : دیده در کار لب و خالش کنم
غزل شمارهٔ 249 : دل به سودای بتان دربسته‌ام
غزل شمارهٔ 250 : جانا ز سر مهر تو گشتن نتوانم
غزل شمارهٔ 251 : به صفت، عاشق جمال توایم
غزل شمارهٔ 252 : امروز دو هفته است که روی تو ندیدم
غزل شمارهٔ 253 : طبع تو دمساز نیست چاره چه سازم
غزل شمارهٔ 254 : ای جفت دل من از تو فردم
غزل شمارهٔ 255 : خوش خوش از عشق تو جانی می‌کنم
غزل شمارهٔ 256 : من در طلب یارم ز اغیار نیندیشم
غزل شمارهٔ 257 : دل را به غم تو باز بستیم
غزل شمارهٔ 258 : خیز تا رخت دل براندازیم
غزل شمارهٔ 259 : یارب از عشق چه سرمستم و بی‌خویشتنم
غزل شمارهٔ 260 : نزل عشقت جان شیرین آورم
غزل شمارهٔ 261 : نیم شب پی گم کنان در کوی جانان آمدم
غزل شمارهٔ 262 : در عشق ز تیغ و سر نیندیشم
غزل شمارهٔ 263 : ما دل به دست مهر تو زان باز داده‌ایم
غزل شمارهٔ 264 : تا من پی آن زلف سرافکنده همی دارم
غزل شمارهٔ 265 : تو را در دوستی رائی نمی‌بینم، نمی‌بینم
غزل شمارهٔ 266 : دست از دو جهان کشیده خواهم
غزل شمارهٔ 267 : ز باغت بجز بوی و رنگی نبینم
غزل شمارهٔ 268 : ز باغ عافیت بوئی ندارم
غزل شمارهٔ 269 : طاقتی کو که به سر منزل جانان برسم
غزل شمارهٔ 270 : دارم سر آنکه سر برآرم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز خاکیم و باید شدن زیر خاک
* همه جای ترسست و تیمار و باک
شعر کامل
فردوسی
* ضرورتست که آحاد را سری باشد
* وگرنه ملک نگیرد به هیچ روی نظام
شعر کامل
سعدی
* به گیتی که کشتست فرزند را
* دلیر و جوان و خردمند را
شعر کامل
فردوسی