لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خاقانی_دیوانقصیده ها
شمارهٔ 151 - در دل‌تنگی و شکایت از روزگار و خوش‌دلی از گوشه‌گیری و قناعت : غصه بندد نفس افغان چکنم؟
شمارهٔ 152 - در ستایش مظفر الدین قزل ارسلان ایلدگز : هر صبح که نو جهان ببینم
شمارهٔ 153 - در شکایت از روزگار و مردم : به درد دلم کاشنائی نبینم
شمارهٔ 154 - در مرثیهٔ نصرةالدین ابوالمظفر اصفهبد کیالواشیر : ای قبلهٔ جان کجات جویم
شمارهٔ 155 - در شکایت و عزلت و تخلص به نعت پیامبر بزرگوار : ضمان‌دار سلامت شد دل من
شمارهٔ 156 - در شکایت از جهان و نعت خاتم پیغمبران : قحط وفاست در بنهٔ آخر الزمان
شمارهٔ 157 - در موعظه و گوشه‌گیری : هین کز جهان علامت انصاف شد نهان
شمارهٔ 158 - خاقانی درجواب ابوالفضایل احمد سیمگر گوید : الامان ای دل که وحشت زحمت آورد الامان
شمارهٔ 159 - در ستایش جلال الدین ابوالفتح شروان شاه : نطع بگسترد عشق پای فرو کوب هان
شمارهٔ 160 - مطلع دوم : ای لب و خالت بهم طوطی و هندوستان
شمارهٔ 161 - مطلع سوم : تا نفخات ربیع صور دمید از دهان
شمارهٔ 162 - در مدح قاضی القضاة احمشاد : تا رقم حسن تو زد آسمان
شمارهٔ 163 - مطلع دوم : از همه عالم شده‌ام بر کران
شمارهٔ 164 - مطلع سوم : شاعر ساحر منم اندر جهان
شمارهٔ 165 - در ستایش موفق الدین عبد الغفار : ای نایب عیسی از دو مرجان
شمارهٔ 166 - مطلع دوم : اکنون که گشاد گل گریبان
شمارهٔ 167 - مطلع سوم : یعقوب دلم، ندیم احزان
شمارهٔ 168 - هنگام عبور از مداین و دیدن طاق کسری : هان ای دل عبرت بین از دیده نظر کن هان
شمارهٔ 169 - در مدح ملک الوزراء زین‌الدین دستور عراق : دوش چو سلطان چرخ تافت به مغرب عنان
شمارهٔ 170 - در مذمت مغرضان و حسودان : کژ خاطران که عین خطا شد صوابشان
شمارهٔ 171 - در عزلت و قناعت و بی‌طمعی : زین بیش آبروی نریزم برای نان
شمارهٔ 172 - درستایش اصفهان : نکهت حور است یا هوای صفاهان
شمارهٔ 173 - در موعظه و تجرید و تخلص به مرگ عموی خود : سنت عشاق چیست؟ برگ عدم ساختن
شمارهٔ 174 - در تجرید و عزلت و قناعت و بی‌طمعی و شکایت از روزگار : ناگذران دل است نوبت غم داشتن
شمارهٔ 175 - در مرثیهٔ قدوة الحکماء کافی‌الدین عم خویش : خرمی در جوهر عالم نخواهی یافتن
شمارهٔ 176 - در شکایت و عزلت و حبس و تخلص به نعت پیغمبر اکرم : صبح‌دم چون کله بندد آه دود آسای من
شمارهٔ 177 - در مدح شروان شاه منوچهر : عالم جان خاص توست نوبه فرو کوب هین
شمارهٔ 178 - مطلع دوم : غارت دل می‌کنی شرط وفا نیست این
شمارهٔ 179 - در مدح ابوالمظفر شروان شاه : کوی عشق آمد شد ما برنتابد بیش از این
شمارهٔ 180 - در تغزل و شکایت : دلسوز ما که آتش گویاست قند او

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به سان‌ گوی کردم دل که دیدم آن صنم دارد
* زسنبل زلف چون چوگان و ازگل چهره چون میدان
شعر کامل
امیر معزی
* خطر از لغزش پا نیست مرا در مستی
* طارم تاک به صد دست نگهدار من است
شعر کامل
صائب تبریزی
* تو بت چرا به معلم روی که بتگر چین
* به چین زلف تو آید به بتگری آموخت
شعر کامل
سعدی