لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 181 : از روضهٔ نعیم جمالش روایتیست
غزل شمارهٔ 182 : ای پیک صبا حال پری چهرهٔ ما چیست
غزل شمارهٔ 183 : ز زلفش نافهٔ تاتار تاریست
غزل شمارهٔ 184 : برسر کوی عشق بازاریست
غزل شمارهٔ 185 : ترا که طرهٔ مشکین و خط زنگاریست
غزل شمارهٔ 186 : جان من جان مرا چون ضرر از بیماریست
غزل شمارهٔ 187 : نفسی همدم ما باش که عالم نفسیست
غزل شمارهٔ 188 : غرهٔ ما جز آن عارض شهرآرا نیست
غزل شمارهٔ 189 : نشان بی نشانان بی نشانیست
غزل شمارهٔ 190 : بتی که طره او مجمع پریشانیست
غزل شمارهٔ 191 : زلف هندوی تو در تابست و ما را تاب نیست
غزل شمارهٔ 192 : بدایت غم عشاق را نهایت نیست
غزل شمارهٔ 193 : هیچ روئی نیست کز چرخ سیه رو زرد نیست
غزل شمارهٔ 194 : کو دل که او بدام غمت پای بند نیست
غزل شمارهٔ 195 : هیچکس نیست که منظور مرا ناظر نیست
غزل شمارهٔ 196 : عشق سلطانیست کو را حاجت دستور نیست
غزل شمارهٔ 197 : اینجا نماز زنده‌دلان جز نیاز نیست
غزل شمارهٔ 198 : مرغ جانرا هر دو عالم آشیانی بیش نیست
غزل شمارهٔ 199 : روضهٔ خلد برین بستانسرائی بیش نیست
غزل شمارهٔ 200 : حذر کن ز یاری که یاریش نیست
غزل شمارهٔ 201 : ورطهٔ پر خطر عشق ترا ساحل نیست
غزل شمارهٔ 202 : آن نگینی که منش می‌طلبم با جم نیست
غزل شمارهٔ 203 : اگر ترا غم امثال ما بود غم نیست
غزل شمارهٔ 204 : اهل دل را از لب شیرین جانان چاره نیست
غزل شمارهٔ 205 : کدام دل که گرفتار و پای بند تو نیست
غزل شمارهٔ 206 : در سر زلف سیاه تو چه سوداست که نیست
غزل شمارهٔ 207 : شمع ما مامول هر پروانه نیست
غزل شمارهٔ 208 : شمع ما شمعیست کو منظور هر پروانه نیست
غزل شمارهٔ 209 : گرچه کاری چو عشقبازی نیست
غزل شمارهٔ 210 : مشنو که مرا با لب لعلت هوسی نیست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مرو با زاهد رعنا در این راه
* که ایشان را در این ره پا به جانیست
شعر کامل
شاه نعمت‌الله ولی
* آدمیت حسن گندم گون پسندیدن بود
* هر که باشد این مذاقش در حساب آدمی است
شعر کامل
صائب تبریزی
* سطری از دفتر سرگشتگی مجنون است
* گردبادی که ازین دامن صحراست بلند
شعر کامل
صائب تبریزی