لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 3841 : جنون من ز نسیم بهار کامل شد
غزل شمارهٔ 3842 : زچهره ات عرق شرم چشم حیران شد
غزل شمارهٔ 3843 : زگریه آینه هر دلی که روشن شد
غزل شمارهٔ 3844 : ز برق حسن تو هر خار نخل ایمن شد
غزل شمارهٔ 3845 : فغان که وحشی من مانده از رمیدن شد
غزل شمارهٔ 3846 : زخنده دل به لعب لعل یار مفتون شد
غزل شمارهٔ 3847 : رخ بهار ز ته جرعه توگلگون شد
غزل شمارهٔ 3848 : خوشم که خرده جان صرف یار جانی شد
غزل شمارهٔ 3849 : اگر به بیخبری یار می توانی شد
غزل شمارهٔ 3850 : زصدق اگر نفس صبحگاه خواهی شد
غزل شمارهٔ 3851 : فغان که هستی ما خرج آشنایی شد
غزل شمارهٔ 3852 : به خاک دیر جبینی که آشنا باشد
غزل شمارهٔ 3853 : خوش است حس که در پرده حیا باشد
غزل شمارهٔ 3854 : زخاکساری دل برقرار خودباشد
غزل شمارهٔ 3855 : زانقلاب دل آسوده بیشتر باشد
غزل شمارهٔ 3856 : خوشا دلی که دراودرد را گذر باشد
غزل شمارهٔ 3857 : مرا که سایه خم سایه کمر باشد
غزل شمارهٔ 3858 : فروغ گوهر چرخ از جلای دل باشد
غزل شمارهٔ 3859 : مرا جلای دل از چشم خونفشان باشد
غزل شمارهٔ 3860 : زبستگی دل آگاه شادمان باشد
غزل شمارهٔ 3861 : ز چهره حال دل زار من عیان باشد
غزل شمارهٔ 3862 : دل گشاده من گلستان من باشد
غزل شمارهٔ 3863 : مرا امید نشاط از سپهر چون باشد
غزل شمارهٔ 3864 : حیات من سخنهای دلنشین باشد
غزل شمارهٔ 3865 : همیشه صاحب طول امل غمین باشد
غزل شمارهٔ 3866 : به چشم من گل وخار چمن یکی باشد
غزل شمارهٔ 3867 : حضور روی زمین در فتادگی باشد
غزل شمارهٔ 3868 : نشاط زنده دلان پایدار می باشد
غزل شمارهٔ 3869 : نشاط لازم نقص عقول می باشد
غزل شمارهٔ 3870 : سبکروان ترا نقش پا نمی باشد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بر تن و جان ناکسان و کسان
* چرب و شیرین چو روغن بلسان
شعر کامل
سنایی
* سر ز مستی برنگیرد تا به صبح روز حشر
* هر که چون من در ازل یک جرعه خورد از جام دوست
شعر کامل
حافظ
* به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
* که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها
شعر کامل
حافظ