لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 5731 : ز خال گوشه ابروی یار می ترسم
غزل شمارهٔ 5732 : چنان که نیل بود مانع رسیدن چشم
غزل شمارهٔ 5733 : مرا که گفت که دست از عنان یار کشم
غزل شمارهٔ 5734 : ز بوی باده گلرنگ می پرد رنگم
غزل شمارهٔ 5735 : ز بردباری ما خوار و زار شد عالم
غزل شمارهٔ 5736 : ز گمرهی خود از روی رهنما خجلم
غزل شمارهٔ 5737 : از آن زمان که به زلف تو مبتلاست دلم
غزل شمارهٔ 5738 : اگر چه نیک نیم در پناه نیکانم
غزل شمارهٔ 5739 : بس است روی دلی مشت استخوان مرا
غزل شمارهٔ 5740 : ز رعشه رفته برون دست و پا ز فرمانم
غزل شمارهٔ 5741 : منم که قیمت یاقوت داغ می دانم
غزل شمارهٔ 5742 : منم که مصرف نقد نگاه می دانم
غزل شمارهٔ 5743 : ستاره سوخته آتشین عذارانم
غزل شمارهٔ 5744 : اگر چه با گل دمساز می شود شبنم
غزل شمارهٔ 5745 : به تنگ همچو شرر از بقای خویشتنم
غزل شمارهٔ 5746 : چگونه توبه ز می موسوم بهار کنم
غزل شمارهٔ 5747 : چه دست در خم آن زلف دلنواز کنم
غزل شمارهٔ 5748 : بر آن سرم که وطن در دیار خویش کنم
غزل شمارهٔ 5749 : چگونه پیش رخ نازک تو آه کنم
غزل شمارهٔ 5750 : دلم ز پاس نفس تار می شود چه کنم
غزل شمارهٔ 5751 : اگر به روی تو بار دگر نظاره کنم
غزل شمارهٔ 5752 : صفای روی ترا از نقاب می بینم
غزل شمارهٔ 5753 : ز خط طراوت رخسار یار می بینم
غزل شمارهٔ 5754 : چو عکس چهره خود در پیاله می بینم
غزل شمارهٔ 5755 : به سرمگی سوی آن خاک پا نمی بینم
غزل شمارهٔ 5756 : اثر ز غنچه درین گلستان نمی بینم
غزل شمارهٔ 5757 : کجاست جذبه عشقی که بر کنار روم
غزل شمارهٔ 5758 : من آن نیم که به گلشن به اختیار روم
غزل شمارهٔ 5759 : به هر که باده دهد یار، من خراب شوم
غزل شمارهٔ 5760 : چراغ طور نسوزد اگر کلیم شوم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* یار باید که هر چه یار کند
* بر مراد خود اختیار کند
شعر کامل
سعدی
* بخت سبزی ز خدا همچو حنا می خواهم
* که بمالم رخ پر خون به کف پای کسی
شعر کامل
صائب تبریزی
* در بوستان حریفان مانند لاله و گل
* هر یک گرفته جامی بر یاد روی یاری
شعر کامل
حافظ