لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1021 : صفحه رخسار تا ساده است فرد باطل است
غزل شمارهٔ 1022 : نیست یک تن در جهان گویا، اگر گویا دل است
غزل شمارهٔ 1023 : چشم خواب آلودگان در انتظار منزل است
غزل شمارهٔ 1024 : سعی در تحصیل اسباب جهان بی حاصل است
غزل شمارهٔ 1025 : با کمال قرب، از جانان دل ما غافل است
غزل شمارهٔ 1026 : از بدن آزادی جانهای غافل مشکل است
غزل شمارهٔ 1027 : از تن خاکی به جد و جهد رستن مشکل است
غزل شمارهٔ 1028 : پیش آن لب بر جگر دندان فشردن مشکل است
غزل شمارهٔ 1029 : جمع دل در عالم اسباب کردن مشکل است
غزل شمارهٔ 1030 : خانه تن را به جان آباد کردن مشکل است
غزل شمارهٔ 1031 : وقت خط پهلو تهی از یار کردن مشکل است
غزل شمارهٔ 1032 : داستان شوق را تحریر کردن مشکل است
غزل شمارهٔ 1033 : هرزه گو را خامش از تقریر کردن مشکل است
غزل شمارهٔ 1034 : عندلیب مست را خاموش کردن مشکل است
غزل شمارهٔ 1035 : با لب خاموش حفظ آه کردن مشکل است
غزل شمارهٔ 1036 : دیدن روی تو ظلم است و ندیدن کردن مشکل است
غزل شمارهٔ 1037 : خط به گرد عارض دلدار دیدن مشکل است
غزل شمارهٔ 1038 : عشق را در پرده ناموس دیدن مشکل است
غزل شمارهٔ 1039 : خط به گرد آن لب چون نوش دیدن مشکل است
غزل شمارهٔ 1040 : باده بی لعل لب دلبر کشیدن مشکل است
غزل شمارهٔ 1041 : از خسیسان منت احسان کشیدن مشکل است
غزل شمارهٔ 1042 : توبه از می در بهار نوجوانی مشکل است
غزل شمارهٔ 1043 : هر چه امروزست بار خاطرت فردا گل است
غزل شمارهٔ 1044 : سینه ام از داغ رنگارنگ صحرای گل است
غزل شمارهٔ 1045 : حسن عالمسوز ماه من دو بالای گل است
غزل شمارهٔ 1046 : زهر در ساغر مرا از سیر ماه و انجم است
غزل شمارهٔ 1047 : ریشه ما در زمین خاکساری محکم است
غزل شمارهٔ 1048 : نیست مردم هر که را نقش و نگار مردم است
غزل شمارهٔ 1049 : در حریم سینه عشاق، غم نامحرم است
غزل شمارهٔ 1050 : در فشار دل، سر دست نگارین ظالم است

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* زان می که داد حسن و لطافت به ارغوان
* بیرون فکند لطف مزاج از رخش به خوی
شعر کامل
حافظ
* چون گل شکفته باش درین انجمن که صبح
* تسخیر کرد روی زمین را به نوشخند
شعر کامل
صائب تبریزی
* بساط عمر مرا گو فرونورد زمانه
* که من حکایت دیدار دوست درننوردم
شعر کامل
سعدی