لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1681 : مست آمد آن نگار که ما مست روی او
غزل شمارهٔ 1682 : عشق نوست و یار نوست و بهار نو
غزل شمارهٔ 1683 : سوی شکار، ای پسر نازنین، مرو
غزل شمارهٔ 1684 : ای خرد مست لعل چون می تو
غزل شمارهٔ 1685 : ای به بالا بلند و زیبا تو
غزل شمارهٔ 1686 : یا دلم را به راز محرم شو
غزل شمارهٔ 1687 : لاله دمد از خون شهیدان غم او
غزل شمارهٔ 1688 : تا شدم چشم آشنا با روی تو
غزل شمارهٔ 1689 : آیین تو دل بردن است، ای چشم خلقی سوی تو
غزل شمارهٔ 1690 : دل و جان مرا زاندازه و بگذشت آرزوی تو
غزل شمارهٔ 1691 : ز دلها لشکری دارد سخن با تاجداران گو
غزل شمارهٔ 1692 : ای گلستان ترا بالای سرو
غزل شمارهٔ 1693 : همی گویم که وقتی، ز آن مشتاقان مجنون شو
غزل شمارهٔ 1694 : بیا، ای باغ جان، تا بنگرم سرو روان تو
غزل شمارهٔ 1695 : امشب، ای باد، یکی جانب آن بستان شو
غزل شمارهٔ 1696 : عارض همچون نگارستان تو
غزل شمارهٔ 1697 : کارم از دست برفته ست ز نادیدن تو
غزل شمارهٔ 1698 : دلی دارم چو دامان گل از غم چاک گردیده
غزل شمارهٔ 1699 : چه شکل است این که می آید سمند ناز بر کرده
غزل شمارهٔ 1700 : من ار چه هر شب از شبهای هجرش می کنم ناله
غزل شمارهٔ 1701 : تو دور افتاده از ما و نگنجد شوق در نامه
غزل شمارهٔ 1702 : ای از رقم شبگون دیباچه مه کرده
غزل شمارهٔ 1703 : ای جان، چو سخن گویم مستانه و رندانه
غزل شمارهٔ 1704 : ای رفته و ترک من بدنام گرفته
غزل شمارهٔ 1705 : دلی دارم ز هجران پاره پاره
غزل شمارهٔ 1706 : دلم در عشق جانان گشته پاره
غزل شمارهٔ 1707 : نسیم زلف بر دست صبا ده
غزل شمارهٔ 1708 : چو بنمایی رخ گلنار گونه
غزل شمارهٔ 1709 : گشادم دیده روی تو ناگه
غزل شمارهٔ 1710 : تا دل ز توام به غم نشسته

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* من و دل گر فدا شدیم چه باک
* غرض اندر میان سلامت اوست
شعر کامل
حافظ
* عندلیبی که به هر غنچه دلش می لرزد
* بهتر آن است که در صحن گلستان نبود
شعر کامل
صائب تبریزی
* چه فتنه بود که مشاطه قضا انگیخت
* که کرد نرگس مستش سیه به سرمه ناز
شعر کامل
حافظ