لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 541 : بی لبت از آب حیوان می‌بسم
غزل شمارهٔ 542 : هرگاه که مست آن لقا باشم
غزل شمارهٔ 543 : دامن دل از تو در خون می‌کشم
غزل شمارهٔ 544 : دل و جانم ببرد جان و دلم
غزل شمارهٔ 545 : ای عشق تو قبلهٔ قبولم
غزل شمارهٔ 546 : کجایی ساقیا می ده مدامم
غزل شمارهٔ 547 : خویش را چند ز اندیشه به سر گردانم
غزل شمارهٔ 548 : ای جان و جهان رویت پیدا نکنی دانم
غزل شمارهٔ 549 : هرگز دل پر خون را خرم نکنی دانم
غزل شمارهٔ 550 : درد دل را دوا نمی‌دانم
غزل شمارهٔ 551 : من پای همی ز سر نمی‌دانم
غزل شمارهٔ 552 : بجز غم خوردن عشقت غمی دیگر نمی‌دانم
غزل شمارهٔ 553 : کجا بودم کجا رفتم کجاام من نمی‌دانم
غزل شمارهٔ 554 : زلف و رخت از شام و سحر باز ندانم
غزل شمارهٔ 555 : من این دانم که مویی می ندانم
غزل شمارهٔ 556 : چو خود را پاک دامن می ندانم
غزل شمارهٔ 557 : از عشق در اندرون جانم
غزل شمارهٔ 558 : چون نام تو بر زبان برانم
غزل شمارهٔ 559 : گر در سر عشق رفت جانم
غزل شمارهٔ 560 : از در جان درآی تا جانم
غزل شمارهٔ 561 : ز تو گر یک نظر آید به جانم
غزل شمارهٔ 562 : ازین دریا که غرق اوست جانم
غزل شمارهٔ 563 : درین نشیمن خاکی بدین صفت که منم
غزل شمارهٔ 564 : دست می ندهد که بی تو دم زنم
غزل شمارهٔ 565 : چون ندارم سر یک موی خبر زانچه منم
غزل شمارهٔ 566 : زهره ندارم که سلامت کنم
غزل شمارهٔ 567 : دل ز عشقت بی خبر شد چون کنم
غزل شمارهٔ 568 : قصهٔ عشق تو از بر چون کنم
غزل شمارهٔ 569 : دل ندارم، صبر بی دل چون کنم
غزل شمارهٔ 570 : رفت وجودم به عدم چون کنم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چشمم از آینه داران خط و خالش گشت
* لبم از بوسه ربایان بر و دوشش باد
شعر کامل
حافظ
* نباید روشنی بردن به شب زین پس که بی آتش
* ز لاله دشت پر شمعست و از گل باغ پر شعله
شعر کامل
فرخی سیستانی
* گلی کان پایمال سرو ما گشت
* بود خاکش ز خون ارغوان به
شعر کامل
حافظ