لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خاقانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 61 : عیسی لبی و مرده دلم در برابرت
غزل شمارهٔ 62 : گر هیچ شبی وصل دلارام توان یافت
غزل شمارهٔ 63 : چه گویی ز لب دوست شکر وام توان خواست
غزل شمارهٔ 64 : کیست که در کوی تو فتنهٔ روی نیست
غزل شمارهٔ 65 : عشق تو قضای آسمانی است
غزل شمارهٔ 66 : می‌خور که جهان حریف جوی است
غزل شمارهٔ 67 : دل را ز دم تو دام روزی است
غزل شمارهٔ 68 : ای دل به عشق بر تو که عشقت چه درخور است
غزل شمارهٔ 69 : خاکی دلم که در لب آن نازنین گریخت
غزل شمارهٔ 70 : خه که دگر باره دل، درد تو در برگرفت
غزل شمارهٔ 71 : به دو میگون لب و پسته دهنت
غزل شمارهٔ 72 : هر که در عاشقی قدم نزده است
غزل شمارهٔ 73 : جو به جو عشقت شمار دم زدن بر من گرفت
غزل شمارهٔ 74 : سر و زر کو که منت یارم جست
غزل شمارهٔ 75 : یارب آن خال بر آن لب چه خوش است
غزل شمارهٔ 76 : در عشق تو عافیت حرام است
غزل شمارهٔ 77 : به جائی رسید عشق که بر جای جان نشست
غزل شمارهٔ 78 : چرا ننهم؟ نهم دل بر خیالت
غزل شمارهٔ 79 : هر که به سودای چون تو یار بپرداخت
غزل شمارهٔ 80 : دلم در بحر سودای تو غرق است
غزل شمارهٔ 81 : بگشا نقاب رخ که ز ره بر در آیمت
غزل شمارهٔ 82 : علم عشق عالی افتاده است
غزل شمارهٔ 83 : فلک در نیکوئی انصاف دادت
غزل شمارهٔ 84 : بتی کز طرف شب مه را وطن ساخت
غزل شمارهٔ 85 : آن‌ها که محققان راهند
غزل شمارهٔ 86 : با او دلم به مهر و محبت نشانه بود
غزل شمارهٔ 87 : طریق عشق رهبر برنتابد
غزل شمارهٔ 88 : عقل در عشق تو سرگردان بماند
غزل شمارهٔ 89 : دل کشید آخر عنان چون مرد میدانت نبود
غزل شمارهٔ 90 : دولت عشق تو آمد عالم جان تازه کرد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* شرم از آن چشم سیه بادش و مژگان دراز
* هر که دل بردن او دید و در انکار من است
شعر کامل
حافظ
* پری رویی و مه پیکر سمن بویی و سیمین بر
* عجب کز حسن رویت در جهان غوغا نمی‌باشد
شعر کامل
سعدی
* گل از نسرین همی‌پرسد که چون بودی در این غربت
* همی‌گوید خوشم زیرا خوشی‌ها زان دیار آمد
شعر کامل
مولوی