لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_مثنوی معنویدفتر اول
شماره 91 - تفسیر قول حکیم بهرچ از راه و امانی چه کفر آن حرف و چه ایمان بهرچ از دوست دورافتی چه زشت آن نقش و چه زیبا در معنی قوله علیه‌السلام ان سعدا لغیور و انا اغیر من سعد و الله اغیر منی و من غیر ته حرم الفواحش ما ظهر منها و ما بطن : جمله عالم زان غیور آمد که حق
شماره 92 - رجوع به حکایت خواجهٔ تاجر : بس دراز است این حدیث خواجه گو
شماره 93 - برون انداختن مرد تاجر طوطی را از قفس و پریدن طوطی مرده : بعد از آنش از قفس بیرون فکند
شماره 94 - وداع کردن طوطی خواجه را و پریدن : یک دو پندش داد طوطی بی‌نفاق
شماره 95 - مضرت تعظیم خلق و انگشت‌نمای شدن : تن قفس‌شکلست تن شد خار جان
شماره 96 - تفسیر ما شاء الله کان : این همه گفتیم لیک اندر بسیچ
شماره 97 - داستان پیر چنگی کی در عهد عمر رضی الله عنه از بهر خدا روز بی‌نوایی چنگ زد میان گورستان : آن شنیدستی که در عهد عمر
شماره 98 - در بیان این حدیث کی ان لربکم فی ایام دهرکم نفحات الا فتعر ضوا لها : گفت پیغامبر که نفحتهای حق
شماره 99 - قصهٔ سوال کردن عایشه رضی الله عنها از مصطفی صلی‌الله علیه و سلم کی امروز باران بارید چون تو سوی گورستان رفتی جامه‌های تو چون تر نیست : مصطفی روزی به گورستان برفت
شماره 100 - تفسیر بیت حکم رضی‌الله عنه «آسمانهاست در ولایت جان کارفرمای آسمان جهان» «در ره روح پست و بالاهاست کوههای بلند و دریاهاست» : غیب را ابری و آبی دیگرست
شماره 101 - در معنی این حدیث کی اغتنموا برد الربیع الی آخره : گفت پیغامبر ز سرمای بهار
شماره 102 - پرسیدن صدیقه رضی‌الله عنها از مصطفی صلی‌الله علیه و سلم کی سر باران امروزینه چه بود : گفت صدیقه که ای زبدهٔ وجود
شماره 103 - بقیهٔ قصهٔ پیر چنگی و بیان مخلص آن : مطربی کز وی جهان شد پر طرب
شماره 104 - در خواب گفتن هاتف مر عمر را رضی الله عنه کی چندین زر از بیت المال بن مرد ده کی در گورستان خفته است : آن زمان حق بر عمر خوابی گماشت
شماره 105 - نالیدن ستون حنانه چون برای پیغامبر صلی الله علیه و سلم منبر ساختند کی جماعت انبوه شد گفتند ما روی مبارک ترا بهنگام وعظ نمی‌بینیم و شنیدن رسول و صحابه آن ناله را و سال و جواب مصطفی صلی الله علیه و سلم با ستون صریح : استن حنانه از هجر رسول
شماره 106 - اظهار معجزهٔ پیغمبر صلی الله علیه و سلم به سخن آمدن سنگ‌ریزه در دست ابوجهل علیه اللعنه و گواهی دادن سنگ‌ریزه بر حقیت محمد صلی الله علیه و سلم به رسالت او : سنگها اندر کف بوجهل بود
شماره 107 - بقیهٔ قصهٔ مطرب و پیغام رسانیدن امیرالمؤمنین عمر رضی الله عنه باو آنچ هاتف آواز داد : باز گرد و حال مطرب گوش‌دار
شماره 108 - گردانیدن عمر رضی الله عنه نظر او را از مقام گریه کی هستیست بمقام استغراق : پس عمر گفتش که این زاری تو
شماره 109 - تفسیر دعای آن دو فرشته کی هر روز بر سر هر بازاری منادی می‌کنند کی اللهم اعط کل منفق خلفا اللهم اعط کل ممسک تلفا و بیان کردن کی آن منفق مجاهد راه حقست نی مسرف راه هوا : گفت پیغامبر که دایم بهر پند
شماره 110 - قصهٔ خلیفه کی در کرم در زمان خود از حاتم طائی گذشته بود و نظیر خود نداشت : یک خلیفه بود در ایام پیش
شماره 111 - قصهٔ اعرابی درویش و ماجرای زن با او به سبب قلت و درویشی : یک شب اعرابی زنی مر شوی را
شماره 112 - مغرور شدن مریدان محتاج به مدعیان مزور و ایشان را شیخ و محتشم و واصل پنداشتن و نقل را از نقد فرق نادانستن و بر بسته را از بر رسته : بهر این گفتند دانایان بفن
شماره 113 - در بیان آنک نادر افتد کی مریدی در مدعی مزور اعتقاد بصدق ببندد کی او کسی است و بدین اعتقاد به مقامی برسد کی شیخش در خواب ندیده باشد و آب و آتش او را گزند نکند و شیخش را گزند کند ولیکن بنادر نادر : لیک نادر طالب آید کز فروغ
شماره 114 - صبر فرمودن اعرابی زن خود را و فضیلت صبر و فقر بیان کردن با زن : شوی گفتش چند جویی دخل و کشت
شماره 115 - نصحیت کردن زن مر شوی را کی سخن افزون از قدم و از مقام خود مگو لم تقولون ما لا تفعلون کی این سخنها اگرچه راستست این مقام توکل ترا نیست و این سخن گفتن فوق مقام و معاملهٔ خود زیان دارد و کبر مقتا عند الله باشد : زن برو زد بانگ کای ناموس‌کیش
شماره 116 - نصیحت کردن مرد مر زن را کی در فقیران به خواری منگر و در کار حق به گمان کمال نگر و طعنه مزن در فقر و فقیران به خیال و گمان بی‌نوایی خویشتن : گفت ای زن تو زنی یا بوالحزن
شماره 117 - در بیان آنک جنبیدن هر کسی از آنجا کی ویست هر کس را از چنبرهٔ وجود خود بیند تابهٔ کبود آفتاب را کبود نماید و سرخ سرخ نماید چون تابه‌ها از رنگها بیرون آید سپید شود از همه تابه‌های دیگر او راست‌گوتر باشد و امام باشد : دید احمد را ابوجهل و بگفت
شماره 118 - مراعات کردن زن شوهر را و استغفار کردن از گفتهٔ خویش : زن چو دید او را که تند و توسنست
شماره 119 - در بیان این خبر کی انهن یغلبن العاقل و یغلبهن الجاهل : گفت پیغامبر که زن بر عاقلان
شماره 120 : مرد زان گفتن پیشمان شد چنان

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* هر آن شب در فراق روی لیلی
* که بر مجنون رود لیلی طویلست
شعر کامل
سعدی
* خال مشکین که بدان عارض گندمگون است
* سر آن دانه که شد رهزن آدم با اوست
شعر کامل
حافظ
* مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
* که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
شعر کامل
سعدی