لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 5011 : توانگری که نباشد به خبر اقبالش
غزل شمارهٔ 5012 : کسی که دیدن روی تو کرد حیرانش
غزل شمارهٔ 5013 : مدار چشم مروت ز خضرو احسانش
غزل شمارهٔ 5014 : دلی که خانه زنبور شد ز پیکانش
غزل شمارهٔ 5015 : چنان ز دل گذرد صاف تیر مژگانش
غزل شمارهٔ 5016 : کراست تاب شکر خنده های پنهانش ؟
غزل شمارهٔ 5017 : رسیده است به جایی لطافت بدنش
غزل شمارهٔ 5018 : جدا نمی شود از پیش لعل میگونش
غزل شمارهٔ 5019 : گرفت ازسرخم خشت پیر باده فروش
غزل شمارهٔ 5020 : چراغ عشق نمی گردد از لحد خاموش
غزل شمارهٔ 5021 : الف قدی که منم سینه چاک بالایش
غزل شمارهٔ 5022 : گذشته است ز تعریف،قد رعنایش
غزل شمارهٔ 5023 : رود چگونه به این ضعف کار من از پیش ؟
غزل شمارهٔ 5024 : مخور چو لاله و گل، روی دست ساغر عیش
غزل شمارهٔ 5025 : مده ز دست چو گل دربهار ساغر عیش
غزل شمارهٔ 5026 : به احتیاط نظر کن به چشم جادویش
غزل شمارهٔ 5027 : ز دل برون نرود چشم آشنا رویش
غزل شمارهٔ 5028 : نهفته چون گنه از خلق دار طاعت خویش
غزل شمارهٔ 5029 : چمن برید به مقراض رشک، سنبل خویش
غزل شمارهٔ 5030 : مکن خراش دل سنگ نیز پیشه خویش
غزل شمارهٔ 5031 : نمی روم به بهشت برین زخانه خویش
غزل شمارهٔ 5032 : به هر سیاه درون مشنوان ترانه خویش
غزل شمارهٔ 5033 : مکن به لهو و لعب صرف نوجوانی خویش
غزل شمارهٔ 5034 : با صبح روگشاده تر ازآفتاب باش
غزل شمارهٔ 5035 : فارغ ز دار و گیر جهان خراب باش
غزل شمارهٔ 5036 : چون سرو در مقام رضا پایدار باش
غزل شمارهٔ 5037 : گاهی رهین ظلمت و گه محو نور باش
غزل شمارهٔ 5038 : گوهر فروز دیده بیدار خویش باش
غزل شمارهٔ 5039 : گوهر فروز دیده بیدار خویش باش
غزل شمارهٔ 5040 : با خلق آشتی کن وبا خود به جنگ باش

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز کینه دور بود سینه ای که من دارم
* غبار نیست بر آیینه ای که من دارم
شعر کامل
رهی معیری
* برخاست نیشکر که ز قد تو دم زند
* از هم جدا جدا شد و ببریده بندبند
شعر کامل
فروغی بسطامی
* گل چو درگیرد چراغ از شمع کافوری صبح
* بلبل شوریده چون پروانه ناپروا شود
شعر کامل
سلمان ساوجی