لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1441 : شکست پشت من از بار غم، چه چاره کنم؟
غزل شمارهٔ 1442 : گذشت باز بدین سوی ترک کج کلهم
غزل شمارهٔ 1443 : زبان نماند، ز لعلت سخن کجا یابم؟
غزل شمارهٔ 1444 : کجات جویم و گر جویمت، کجا یابم؟
غزل شمارهٔ 1445 : کدام سوی روم کز فراق امان یابم؟
غزل شمارهٔ 1446 : به جان رسیدم و از دل خبر نمی یابم
غزل شمارهٔ 1447 : من آنچه دوش بدین جان مبتلا گفتم
غزل شمارهٔ 1448 : نبودی آن که منت دلنواز می گفتم
غزل شمارهٔ 1449 : بیا که بهر تو جان در بلا گرو کردم
غزل شمارهٔ 1450 : توانم از همه خوبان نظر بگردانم
غزل شمارهٔ 1451 : خراب گشتم و با خویش بس نمی آیم
غزل شمارهٔ 1452 : منم که بی به تو صد گونه داغ می سوزم
غزل شمارهٔ 1453 : همه شب از تو به دیوار خانه غم گویم
غزل شمارهٔ 1454 : رخی که بر کف پای تو سیم تن مالم
غزل شمارهٔ 1455 : اگر چه از تو دل خسته و غمین دارم
غزل شمارهٔ 1456 : نه یک دل، ار چه هزار است، آن او دانم
غزل شمارهٔ 1457 : نیامده ست به چشم آدمی بدین سانم
غزل شمارهٔ 1458 : چنین که غمزه خوبان نشست در کینم
غزل شمارهٔ 1459 : چو من ز دوست به داغ درونه خرسندم
غزل شمارهٔ 1460 : به دیده ای که ترا دیده ام نمی یارم
غزل شمارهٔ 1461 : به دیدنت که من خو گرفته می آیم
غزل شمارهٔ 1462 : ما که در راه غم قدم زده ایم
غزل شمارهٔ 1463 : ما در این شهر پای بند توایم
غزل شمارهٔ 1464 : غم کشی چند یار خویش کنم
غزل شمارهٔ 1465 : خیز تا باده در پیاله کنیم
غزل شمارهٔ 1466 : هر شب از شوق جامه پاره کنم
غزل شمارهٔ 1467 : چون شکر زان دو لعل تر بکنم
غزل شمارهٔ 1468 : جان من از غمت چنان شده ام
غزل شمارهٔ 1469 : گر در وصل را گشاد دهیم
غزل شمارهٔ 1470 : تیغ برکش که تا ز سر برهیم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* طریق حق رو و در هر کجا که خواهی باش
* که کنج خلوت صاحبدلان مکانی نیست
شعر کامل
سعدی
* آن که بر نسترن از غالیه خالی دارد
* الحق آراسته خلقی و جمالی دارد
شعر کامل
سعدی
* گفتا چه عزم داری گفتم وفا و یاری
* گفتا ز من چه خواهی گفتم که لطف عامت
شعر کامل
مولوی