لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1411 : امشب من آن نیم که فغان را فرو برم
غزل شمارهٔ 1412 : هر شب به دل تصور نازش فرو برم
غزل شمارهٔ 1413 : فریاد از این جفا که من از یار می کشم
غزل شمارهٔ 1414 : چون ناله بهر دیدنت از ناز برکشم
غزل شمارهٔ 1415 : نی پای آن که از سر کویت سفر کنم
غزل شمارهٔ 1416 : هر روز دیده بر ره یاد صبا نهم
غزل شمارهٔ 1417 : با تو چه روز بود که من آشنا شدم؟
غزل شمارهٔ 1418 : ای دیده، پای شو که بر یار می روم
غزل شمارهٔ 1419 : دل داده ام به دلبر و جانی خریده ام
غزل شمارهٔ 1420 : گر خود سخن ز زهره و از ماه بشنوم
غزل شمارهٔ 1421 : رو زردی از من است ز چشم سیه گرم
غزل شمارهٔ 1422 : اگر نه روی تو ببینم، به ماهتاب نبینم
غزل شمارهٔ 1423 : کرشمه کردنت ار چه بلاست، باز ندارم
غزل شمارهٔ 1424 : برفت عمر و به سوی خدای روی نکردم
غزل شمارهٔ 1425 : خراب کرد به یک بار خواب نرگس مستم
غزل شمارهٔ 1426 : گذشت عمر و دمی در رخ تو سیر ندیدم
غزل شمارهٔ 1427 : اگر ز من بروی، تاب دوری تو ندارم
غزل شمارهٔ 1428 : کجایی، ای به فدای تو گشته جان و جهانم
غزل شمارهٔ 1429 : دلم ز دست تو خون شد، ندانم این به که گویم؟
غزل شمارهٔ 1430 : بیار، ساقی، دریای بیکرانه به سویم
غزل شمارهٔ 1431 : نهفته خورد می آن شوخ و منکر است به رویم
غزل شمارهٔ 1432 : غمم بکشت که از یار مانده ام، چه کنم؟
غزل شمارهٔ 1433 : برونم از دل پر خون نمی شوی، چه کنم؟
غزل شمارهٔ 1434 : گذشت یار و نسازم به خوی او، چه کنم؟
غزل شمارهٔ 1435 : برابر لب او انگبین چگونه کنم؟
غزل شمارهٔ 1436 : گر آشکار حدیث نهان خویش کنم
غزل شمارهٔ 1437 : نه بخت آن که به سوی تو جان خویش کنم
غزل شمارهٔ 1438 : نه یار وعده بوس و کنار می کندم
غزل شمارهٔ 1439 : من آن نیم که به عمر از وفای خود بروم
غزل شمارهٔ 1440 : ببین که باز به دست تو اوفتاد دلم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* سپید و سیاهست هر دو زمان
* پس یکدگر تیز هر دو دوان
شعر کامل
فردوسی
* برخسارگان چون سهیل یمن
* بنفشه گرفته دو برگ سمن
شعر کامل
فردوسی
* میزبانی که ز جان سیر کند مهمان را
* چه ضرورست که آراسته سازد خوان را؟
شعر کامل
صائب تبریزی