لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 91 : عشق جمال جانان دریای آتشین است
غزل شمارهٔ 92 : شیر در کار عشق مسکین است
غزل شمارهٔ 93 : بت ترسای من مست شبانه است
غزل شمارهٔ 94 : هر که درین دیرخانه مرد یگانه است
غزل شمارهٔ 95 : ای به وصفت گمشده هرجان که هست
غزل شمارهٔ 96 : خراباتی است پر رندان سرمست
غزل شمارهٔ 97 : شادی به روزگار شناسندگان مست
غزل شمارهٔ 98 : بی تو از صد شادیم یک غم به است
غزل شمارهٔ 99 : نور ایمان از بیاض روی اوست
غزل شمارهٔ 100 : شمع رویت را دلم پروانه‌ای است
غزل شمارهٔ 101 : گر جمله تویی همه جهان چیست
غزل شمارهٔ 102 : ای دلشده دلربای من کیست
غزل شمارهٔ 103 : در عشق قرار بی‌قراری است
غزل شمارهٔ 104 : طریق عشق جانا بی بلا نیست
غزل شمارهٔ 105 : سخن عشق جز اشارت نیست
غزل شمارهٔ 106 : عشق را اندر دو عالم هیچ پذرفتار نیست
غزل شمارهٔ 107 : هر که درین درد گرفتار نیست
غزل شمارهٔ 108 : دل بگسل از جهان که جهان پایدار نیست
غزل شمارهٔ 109 : از تو کارم همچو زر بایست نیست
غزل شمارهٔ 110 : ای دل ز جان در آی که جانان پدید نیست
غزل شمارهٔ 111 : از قوت مستیم ز هستیم خبر نیست
غزل شمارهٔ 112 : دل خون شد از توام خبر نیست
غزل شمارهٔ 113 : در ره عشاق نام و ننگ نیست
غزل شمارهٔ 114 : طمع وصل تو مجالم نیست
غزل شمارهٔ 115 : آفتاب رخ تو پنهان نیست
غزل شمارهٔ 116 : سرو چون قد خرامان تو نیست
غزل شمارهٔ 117 : هر دلی کز عشق تو آگاه نیست
غزل شمارهٔ 118 : کیست که از عشق تو پردهٔ او پاره نیست
غزل شمارهٔ 119 : در ده خبر است این که ز مه ده خبری نیست
غزل شمارهٔ 120 : عشق جز بخشش خدایی نیست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* میگساری که لب و چشم تو بیند، داند
* که چرا از نظرم شکر و بادام افتاد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* اینهمه رفتند و مای شوخ چشم
* هیچ نگرفتیم از ایشان اعتبار
شعر کامل
سعدی
* آدمیت حسن گندم گون پسندیدن بود
* هر که باشد این مذاقش در حساب آدمی است
شعر کامل
صائب تبریزی