لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 631 : ز لعلم ساغری در ده که چون چشم تو سرمستم
غزل شمارهٔ 632 : من از آن لحظه که در چشم تو دیدم مستم
غزل شمارهٔ 633 : امروز که من عاشق و دیوانه و مستم
غزل شمارهٔ 634 : تخفیف کن از دور من این باده که مستم
غزل شمارهٔ 635 : رند و دردی کش و مستم چه توان کرد چو هستم
غزل شمارهٔ 636 : روزگاری روی در روی نگاری داشتم
غزل شمارهٔ 637 : صبحدم دل را مقیم خلوت جان یافتم
غزل شمارهٔ 638 : بدانکه بوی تو آورد صبحدم بادم
غزل شمارهٔ 639 : در چمن دوش ببوی تو گذر می‌کردم
غزل شمارهٔ 640 : می‌گذشتی و من از دور نظر می‌کردم
غزل شمارهٔ 641 : عشق آن بت ساکن میخانه می‌گرداندم
غزل شمارهٔ 642 : گر می‌کشندم ور می‌کشندم
غزل شمارهٔ 643 : وقتست کز ورای سراپردهٔ عدم
غزل شمارهٔ 644 : با روی چون گلنارش از برگ سمن باز آمدم
غزل شمارهٔ 645 : رخشنده‌تر از مهر رخش ماه ندیدم
غزل شمارهٔ 646 : نکنم حدیث شکر چو لبت گزیدم
غزل شمارهٔ 647 : روزی به سر کوی خرابات رسیدم
غزل شمارهٔ 648 : نشان روی تو جستم به هر کجا که رسیدم
غزل شمارهٔ 649 : بلبلان که رساند نسیم باغ ارم
غزل شمارهٔ 650 : ایدل ار خواهی به دولتخانهٔ جانت برم
غزل شمارهٔ 651 : دوش می‌آید نگار بربرم
غزل شمارهٔ 652 : چو برکشی علم قربت از حریم حرم
غزل شمارهٔ 653 : بزن بنوک خدنگم که پیش دست تو میرم
غزل شمارهٔ 654 : اشکست که می‌گردد در کوی تو همرازم
غزل شمارهٔ 655 : بیا که هندوی گیسوی دلستان تو باشم
غزل شمارهٔ 656 : ای روی تو چشمهٔ خور چشم
غزل شمارهٔ 657 : ای لاله برگ خویش نظرت گلستان چشم
غزل شمارهٔ 658 : تا چند به شادی می غمهای تو نوشم
غزل شمارهٔ 659 : می‌درم جامه و از مدعیان می‌پوشم
غزل شمارهٔ 660 : ترا که گنج گشودی ز زخم مار چه غم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* شود به دولت او خاک شوره مهر گیا
* شود ز هیبت او سنگ خاره خاکستر
شعر کامل
انوری
* بی‌ادب تنها نه خود را داشت بد
* بلک آتش در همه آفاق زد
شعر کامل
مولوی
* عیبجو دلدادگان را سرزنش ها میکند
* وای اگر با او کند دل آنچه با ما میکند
شعر کامل
رهی معیری