لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 871 : دلکم برد بغارت ز برم دلبرکی
غزل شمارهٔ 872 : چون نیست ما را با او وصالی
غزل شمارهٔ 873 : دوش بر طرف چمن گلبانگ می‌زد بلبلی
غزل شمارهٔ 874 : خوشا شراب محبت ز ساغر ازلی
غزل شمارهٔ 875 : راه بی پایان عشقت را نیابم منزلی
غزل شمارهٔ 876 : یا من الیک میلی قف ساعة قبیلی
غزل شمارهٔ 877 : یا ملولا عن سلامی انت فی‌الدنیا مرامی
غزل شمارهٔ 878 : گر آفتاب نباشد تو ماه چهره تمامی
غزل شمارهٔ 879 : کس به نیکی نبرد نام من از بدنامی
غزل شمارهٔ 880 : ای رفته پیش چشمهٔ نوش تو آب می
غزل شمارهٔ 881 : ای مقیمان درت را عالمی در هر دمی
غزل شمارهٔ 882 : روی تو گر بدیدمی جان بتو بر فشاندمی
غزل شمارهٔ 883 : حریفان مست و مدهوشند و شادروان خراب از می
غزل شمارهٔ 884 : بادهٔ گلگون مرا و طلعت سلمی
غزل شمارهٔ 885 : ای از حیای لعل لبت آب گشته می
غزل شمارهٔ 886 : ز تو با تو راز گویم به زبان بی‌زبانی
غزل شمارهٔ 887 : خرامنده سروی به رخ گلستانی
غزل شمارهٔ 888 : چون نداری جان معنی معنی جانرا چه دانی
غزل شمارهٔ 889 : ایا صبا خبری کن مرا از آن که تو دانی
غزل شمارهٔ 890 : برو ای باد بهاری بدیاری که تو دانی
غزل شمارهٔ 891 : کامت اینست که هر لحظه ز پیشم رانی
غزل شمارهٔ 892 : به سر ماه فکنده طیلسانی
غزل شمارهٔ 893 : دلا بر عالم جان زن علم زین دیر جسمانی
غزل شمارهٔ 894 : دی سیر برآمد دلم از روز جوانی
غزل شمارهٔ 895 : گهم رانی و گه دشنام خوانی
غزل شمارهٔ 896 : چگونه سرو روان گویمت که عین روانی
غزل شمارهٔ 897 : سقی الله ایام وصل الغوانی
غزل شمارهٔ 898 : اروض الخلدام مغنی الغوانی
غزل شمارهٔ 899 : بدینسان که از ما جهانی جهانی
غزل شمارهٔ 900 : نه آخر تو آنی که ما را زیانی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چه فتنه بود که مشاطه قضا انگیخت
* که کرد نرگس مستش سیه به سرمه ناز
شعر کامل
حافظ
* تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت
* تا باز چه اندیشه کند رای صوابت
شعر کامل
حافظ
* شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد
* تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد
شعر کامل
سعدی