لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اوحدی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 721 : ای بر فلک از رخ علم نور کشیده
غزل شمارهٔ 722 : ماییم و خراباتی پر بادهٔ جوشیده
غزل شمارهٔ 723 : چمن پر گهر شد ز باران ژاله
غزل شمارهٔ 724 : دل جفت درد و غم شد زان دیلمی کلاله
غزل شمارهٔ 725 : در سر و سرای خود نگذاشتم الاالله
غزل شمارهٔ 726 : ای روشن از رخ تو زمین و زمان همه
غزل شمارهٔ 727 : بر در می‌خانه این غلغل و آن طنطنه
غزل شمارهٔ 728 : پدید نیست اسیران عشق را خانه
غزل شمارهٔ 729 : سر در کف پایت نهم، ای یار یگانه
غزل شمارهٔ 730 : گرد مغان گرد و بادهای مغانه
غزل شمارهٔ 731 : بسیار دشمنست مرا و تو دوست نه
غزل شمارهٔ 732 : ای در غم عشقت مرا اندیشهٔ بهبود نه
غزل شمارهٔ 733 : ای شهر شگرفان را غیر از تو امیری نه
غزل شمارهٔ 734 : آن دل که مرا بود و توی دیده سلبوه
غزل شمارهٔ 735 : ببر، ای باد صبح‌دم، بده ای پیک نیک‌پی
غزل شمارهٔ 736 : ز لعلش بوسه‌ای جستم، بگفت: آری، بگفتم: کی
غزل شمارهٔ 737 : خانهٔ صبر مرا باز برانداخته‌ای
غزل شمارهٔ 738 : ثوابست پرسیدن خسته‌ای
غزل شمارهٔ 739 : یارب! تو دوش با که به شادی نشسته‌ای؟
غزل شمارهٔ 740 : با دگری بر غم من عقد وصال بسته‌ای
غزل شمارهٔ 741 : بر گل از عنبر کمندی بسته‌ای
غزل شمارهٔ 742 : ای که تیر بی‌وفایی در کمان پیوسته‌ای
غزل شمارهٔ 743 : آن خط عنبرین که چو آبش نبشته‌ای
غزل شمارهٔ 744 : باز به رسم سرکشان راه جفا گرفته‌ای
غزل شمارهٔ 745 : من که باشم؟ در زیان افتاده‌ای
غزل شمارهٔ 746 : باز به تنها چنین عزم کجا کرده‌ای؟
غزل شمارهٔ 747 : دلبرا، روز جدایی یاد ما می‌کرده‌ای
غزل شمارهٔ 748 : همچو گل صد گونه رنگ آورده‌ای
غزل شمارهٔ 749 : در هر چه دیده‌ام تو پدیدار بوده‌ای
غزل شمارهٔ 750 : ای که دیگر بی‌گناه از من عنان پیچیده‌ای

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
* نه هر که آینه سازد سکندری داند
شعر کامل
حافظ
* مخند ای نوجوان زنهار بر موی سفید ما
* که این برف پریشان سیر بر هر بام می بارد
شعر کامل
صائب تبریزی
* عشق ورزیدم و عقلم به ملامت برخاست
* کان که عاشق شد از او حکم سلامت برخاست
شعر کامل
سعدی