لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 271 : شیوه های چشم او را در نظر داریم ما
غزل شمارهٔ 272 : از حیات بی وفا یاری طمع داریم ما
غزل شمارهٔ 273 : یاد رخسار ترا در دل نهان داریم ما
غزل شمارهٔ 274 : پیش آن آیینه رو راه سخن داریم ما
غزل شمارهٔ 275 : گر چه ما را نیست بر روی زمین ویرانه ای
غزل شمارهٔ 276 : از تحمل خصم را هموار می سازیم ما
غزل شمارهٔ 277 : اشک پیش مردم فرزانه می ریزیم ما
غزل شمارهٔ 278 : خار در پیراهن فرزانه می ریزیم ما
غزل شمارهٔ 279 : گر به ظاهر چون لب پیمانه خاموشیم ما
غزل شمارهٔ 280 : چشم مست یار شد مخمور و مدهوشیم ما
غزل شمارهٔ 281 : جان به لب داریم و همچون صبح خندانیم ما
غزل شمارهٔ 282 : بی کسی را کعبه مقصود می دانیم ما
غزل شمارهٔ 283 : آسمان را خانه زنبور می دانیم ما
غزل شمارهٔ 284 : خون دل را باده گلفام می دانیم ما
غزل شمارهٔ 285 : گر چه از عقل گران لنگر فلاطونیم ما
غزل شمارهٔ 286 : نور معنی در جبین تاک می بینیم ما
غزل شمارهٔ 287 : زیر شمشیر حوادث پای بر جاییم ما
غزل شمارهٔ 288 : صبر و طاقت از دل بی تاب می جوییم ما
غزل شمارهٔ 289 : تا شد از صدق طلب چون صبح، روشن جان ما
غزل شمارهٔ 290 : فارغ است از سیر گل مجنون سرگردان ما
غزل شمارهٔ 291 : سرخ رو می گردد از ریزش کف احسان ما
غزل شمارهٔ 292 : خنده ها بر شمع دارد دیده گریان ما
غزل شمارهٔ 293 : دلبر محجوب می خواهد دل پر خون ما
غزل شمارهٔ 294 : نیست بر سبزان گلشن، دیده پر خون ما
غزل شمارهٔ 295 : درنمی آید به چشم از لاغری مجنون ما
غزل شمارهٔ 296 : راز دل را می توان دریافت از سیمای ما
غزل شمارهٔ 297 : می کشد هر لحظه بزم تازه ای بر روی ما
غزل شمارهٔ 298 : زخم پنهانم اگر بیرون دهد خونابها
غزل شمارهٔ 299 : ای دل بیدار را از چشم مستت خوابها
غزل شمارهٔ 300 : ای ز مژگان تو در چشم گلستان خارها

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خواهم از تیغت پس از قتل استخوان خود قلم
* تا کنم شرح غمت بر لوح خاک خود رقم
شعر کامل
جامی
* کس عسل بی‌نیش از این دکان نخورد
* کس رطب بی‌خار از این بستان نچید
شعر کامل
حافظ
* تابر آمد جامهای سرخ مل بر شاخ گل
* پنجه های دست مردم سر فرو کرد از چنار
شعر کامل
فرخی سیستانی