لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 241 : از سرشک تلخ خود باشد شراب ناب ما
غزل شمارهٔ 242 : چون ندارد حرف ره در خلوت محجوب ما
غزل شمارهٔ 243 : داغ برگ عیش گردد در دل ناشاد ما
غزل شمارهٔ 244 : از کمر بیرون نیامد تیشه فرهاد ما
غزل شمارهٔ 245 : صبح بر خورشید می لرزد ز آه سرد ما
غزل شمارهٔ 246 : در گذر ای آسمان از وادی آزار ما
غزل شمارهٔ 247 : از ته دل نیست در میخانه استغفار ما
غزل شمارهٔ 248 : از ملامتگر نیندیشد دل افگار ما
غزل شمارهٔ 249 : می نماید پایکوبان دار را منصور ما
غزل شمارهٔ 250 : حاجت دام و کمندی نیست در تسخیر ما
غزل شمارهٔ 251 : تن به بیماری دهد چشمش پی تسخیر ما
غزل شمارهٔ 252 : در نظر واکردنی گردید طی پرواز ما
غزل شمارهٔ 253 : پنبه دامن می کشد از داغ مرهم سوز ما
غزل شمارهٔ 254 : گر نظربازی به بال خود کند طاوس ما
غزل شمارهٔ 255 : تا خرام قامت او برد از سر هوش ما
غزل شمارهٔ 256 : شد چو گل از روی خندان، خرده زر رزق ما
غزل شمارهٔ 257 : آهوان را در کمند آورد چشم پاک ما
غزل شمارهٔ 258 : قرعه و تسبیح را محرم نداند حال ما
غزل شمارهٔ 259 : از نصیحت خامتر گردد دل خودکام ما
غزل شمارهٔ 260 : مهر خاموشی که گیرد از دهان زخم ما؟
غزل شمارهٔ 261 : چون حباب از یکدلان باده نابیم ما
غزل شمارهٔ 262 : با طلب مطلوب را همخانه می یابیم ما
غزل شمارهٔ 263 : راز دل ها را ز لوح سینه می یابیم ما
غزل شمارهٔ 264 : نه ز خامی نقش ها را خام می بندیم ما
غزل شمارهٔ 265 : یاد ایامی که با هم آشنا بودیم ما
غزل شمارهٔ 266 : ناامیدی بردهد اشکی که می باریم ما
غزل شمارهٔ 267 : با زمین گیری سپهر گرم رفتاریم ما
غزل شمارهٔ 268 : در نظرها گر چه بیکاریم در کاریم ما
غزل شمارهٔ 269 : دیده سیر و دل بی مدعا داریم ما
غزل شمارهٔ 270 : از غبار کاروان چون چشم برداریم ما؟

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نظری کن ای ز رویت دل نسترن گشاده
* گذری کن ای ز بویت دم مشک ناب بسته
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* ازان حسن تمام اجزا کسی چون چشم بردارد؟
* که دریک کاسه دارد نقل و می چشم چو بادامش
شعر کامل
صائب تبریزی
* می شود از سنگ طفلان چون تن مجنون کبود
* خال لیلی جامه در نیل مصیبت می زند
شعر کامل
صائب تبریزی