لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 3061 : به دلهای فگار آن لعل روشن گوهر آویزد
غزل شمارهٔ 3062 : هلال عید از گردون زنگاری هویدا شد
غزل شمارهٔ 3063 : زپیری حرص دنیا نفس طامع را دو بالا شد
غزل شمارهٔ 3064 : فروغ حسن یار از چهره گلزار پیدا شد
غزل شمارهٔ 3065 : زروی لاله رنگت آب رونق از چمنها شد
غزل شمارهٔ 3066 : اگر ناقص به روشن گوهری واصل تواند شد
غزل شمارهٔ 3067 : حجاب آسمان کی مانع ما می تواند شد؟
غزل شمارهٔ 3068 : که ساکن در دل ویرانه ما می تواند شد؟
غزل شمارهٔ 3069 : ز اکسیر قناعت خاک شکر می تواند شد
غزل شمارهٔ 3070 : که با قد دو تا از مرگ غافل می تواند شد؟
غزل شمارهٔ 3071 : چنین گر آتشین از باده آن رخسار خواهد شد
غزل شمارهٔ 3072 : به این عنوان اگر روی تو آتشناک خواهد شد
غزل شمارهٔ 3073 : گل از نشو و نماگر این چنین برجسته خواهد شد
غزل شمارهٔ 3074 : نصیب از نعمت بسیار دیگرگون نخواهد شد
غزل شمارهٔ 3075 : زنور عارضش هر ذره ای خورشید منظر شد
غزل شمارهٔ 3076 : به دل باشد گران چشمی که بی اشک دمادم شد
غزل شمارهٔ 3077 : نگار نوخطی رام نگاه صید بندم شد
غزل شمارهٔ 3078 : رگ جانها به هم پیوسته شد زلف پریشان شد
غزل شمارهٔ 3079 : ز خط رویش چراغ دیده شب زنده داران شد
غزل شمارهٔ 3080 : دل تاریک من روشن زفیض صبحگاهی شد
غزل شمارهٔ 3081 : زدل طرفی نبستی در جهان گل چه خواهی شد؟
غزل شمارهٔ 3082 : بهار نوجوانی رفت، کی دیوانه خواهی شد؟
غزل شمارهٔ 3083 : اگر از خال لب مهر دهان من نخواهی شد
غزل شمارهٔ 3084 : گریبان چاکی عشاق از ذوق فنا باشد
غزل شمارهٔ 3085 : بهشت و دوزخ ما هجر و وصل آن پسر باشد
غزل شمارهٔ 3086 : غرور نوخطان افزون زخوبان دگر باشد
غزل شمارهٔ 3087 : به مقدار تمنا داغ در دل جلوه گر باشد
غزل شمارهٔ 3088 : دل آزاد طبعان فارغ از قید هوس باشد
غزل شمارهٔ 3089 : لب نو خط جانان دور باش بوالهوس باشد
غزل شمارهٔ 3090 : مرا پیغام لطفی از زبان خامه بس باشد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* فروتنی است دلیل رسیدگان کمال
* که چون سوار به منزل رسد پیاده شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* نفسی بیا و بنشین سخنی بگوی و بشنو
* که قیامتست چندان سخن از دهان خندان
شعر کامل
سعدی
* نخواستم که بگویم حدیث عشق و چه حاجت
* که آب دیده سرخم بگفت و چهره زردم
شعر کامل
سعدی