لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 3031 : ز اشک دیده بیدرد زنگ از دل کجا خیزد؟
غزل شمارهٔ 3032 : به مستی آه خون آلود از دل بیشتر خیزد
غزل شمارهٔ 3033 : زرفتارت امان از عالم ایجاد برخیزد
غزل شمارهٔ 3034 : زدین ناقصم از سبحه استغفار برخیزد
غزل شمارهٔ 3035 : مسیحا از سر بالین من رنجور برخیزد
غزل شمارهٔ 3036 : خوشا افتاده ای کز خاک ره چالاک برخیزد
غزل شمارهٔ 3037 : مرا آن روز از آیینه دل زنگ برخیزد
غزل شمارهٔ 3038 : به عزم رقص چون سرو قباپوش تو برخیزد
غزل شمارهٔ 3039 : نشد از دل غبار از شیشه و پیمانه برخیزد
غزل شمارهٔ 3040 : کجا تدبیر پیران کهنسال از جوان خیزد؟
غزل شمارهٔ 3041 : کجا بی باده زنگ از خاطر اندوهگین خیزد؟
غزل شمارهٔ 3042 : زرخسار تو رنگ از گلشن ایجاد می خیزد
غزل شمارهٔ 3043 : مرا از دل زقرب خط دلبر دود می خیزد
غزل شمارهٔ 3044 : زسوز دل مرا از چشم گریان دود می خیزد
غزل شمارهٔ 3045 : مرا اسباب عشرت از دل دیوانه می خیزد
غزل شمارهٔ 3046 : دل هر کس به تعظیم سخن از جا نمی خیزد
غزل شمارهٔ 3047 : زدل زنگ ملال از باده احمر نمی خیزد
غزل شمارهٔ 3048 : غبار غم به می از جان غم پرور نمی خیزد
غزل شمارهٔ 3049 : که می نالد که آه از جان شیدا برنمی خیزد؟
غزل شمارهٔ 3050 : سیاهی از دل چون گلخن ما برنمی خیزد
غزل شمارهٔ 3051 : تلاش نام داری چون نگین تن در سیاهی ده
غزل شمارهٔ 3052 : به کشت خشمگینان آتش از ابر بلا ریزد
غزل شمارهٔ 3053 : ترا از ساده لوحی هر که گل در پیرهن ریزد
غزل شمارهٔ 3054 : گل اندامی که در پیراهن من خار می ریزد
غزل شمارهٔ 3055 : به مستی بی طلب بوس از دهان یار می ریزد
غزل شمارهٔ 3056 : مسلسل حرف از ان مژگان خوش تقریر می ریزد
غزل شمارهٔ 3057 : کجا خون مرا آن ساقی طناز می ریزد؟
غزل شمارهٔ 3058 : غمی هر دم به دل از سینه صد چاک می ریزد
غزل شمارهٔ 3059 : زیاد آن ستمگر از رخ من رنگ می ریزد
غزل شمارهٔ 3060 : اگر در دام او اشکی دل دیوانه می ریزد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* کله ترگ و شمشیر جام منست
* به بازو خم خام دام منست
شعر کامل
فردوسی
* پیش ناهن چه حاصل ذکر پردازی کمال
* دانه گوهر چه ریزی مرغ ارزن خواره را
شعر کامل
کمال خجندی
* روت بس زیباست نیلی هم بکش
* ضحکه باشد نیل بر روی حبش
شعر کامل
مولوی