لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 6841 : بی حجابانه به آغوش کجا می آیی؟
غزل شمارهٔ 6842 : رخ برافروخته دیگر به نظر می آیی
غزل شمارهٔ 6843 : عیش فرش است در آن محفل روح افزایی
غزل شمارهٔ 6844 : باش در ذکر خدا دایم اگر جویایی
غزل شمارهٔ 6845 : بهار گشت ز خود عارفانه بیرون آی
غزل شمارهٔ 6846 : مباش معجب و خودبین که در بلا افتی
غزل شمارهٔ 6847 : تو تا ز هستی خود بی خبر نمی افتی
غزل شمارهٔ 6848 : ز خط سیه رخ چون لاله زار خود کردی
غزل شمارهٔ 6849 : اگر مقید کسب هوا نمی گردی
غزل شمارهٔ 6850 : دل مرا به نگاهی ز من برآوردی
غزل شمارهٔ 6851 : هزار عقد محبت به این و آن بندی
غزل شمارهٔ 6852 : اگر سرای جهان در خور سزا بودی
غزل شمارهٔ 6853 : اگر نسیم سحرگاه مهربان بودی
غزل شمارهٔ 6854 : غم دو دیده پر خون ما کجا داری؟
غزل شمارهٔ 6855 : ز برگریز، دل بی قرار ازان داری
غزل شمارهٔ 6856 : دگر چه شد که به عشاق سرگران بودی؟
غزل شمارهٔ 6857 : هزار حیف که از رهگذار بی بصری
غزل شمارهٔ 6858 : درین حدیقه پر میوه تا جگر نخوری
غزل شمارهٔ 6859 : دگر چه شد که ز حالم خبر نمی گیری
غزل شمارهٔ 6860 : مآل تیغ زبان نیست غیر سربازی
غزل شمارهٔ 6861 : اگر به جسم درین تیره خاکدان باشی
غزل شمارهٔ 6862 : کجاست دولت آنم که یار من باشی؟
غزل شمارهٔ 6863 : قدم برون مگذار از حصار خاموشی
غزل شمارهٔ 6864 : اگر چه هست به ظاهر خراب درویشی
غزل شمارهٔ 6865 : قرار گیر به دارالقرار درویشی
غزل شمارهٔ 6866 : حضور فرش بود در جهان درویشی
غزل شمارهٔ 6867 : قدم برون مگذار از سرای درویشی
غزل شمارهٔ 6868 : ازان همیشه بود تازه روی درویشی
غزل شمارهٔ 6869 : ز عشق شد همه غم های بی شمار یکی
غزل شمارهٔ 6870 : گذشت عمر و تو مست شراب گلرنگی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بی‌نیازی را که هم دل تفته بینی هم جگر
* شرب عزلت هم تباشیرش دهد هم ناردان
شعر کامل
خاقانی
* به هیچ یار مده خاطر و به هیچ دیار
* که بر و بحر فراخست و آدمی بسیار
شعر کامل
سعدی
* بسان دانه نارست اندر زعفران غلتان
* زشوقش اشک رنگینم که بر رخسار می آید
شعر کامل
سیف فرغانی