لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سلمان ساوجی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 31 : باز آمد ای بخت همایون به سعادت
غزل شمارهٔ 32 : در سرم زلف تو، سودا انداخت
غزل شمارهٔ 33 : به آستین ملالم مران، که من به ارادت
غزل شمارهٔ 34 : خوشا! دلی که گرفتار زلف دلبند است
غزل شمارهٔ 35 : مرا ز هر دوجهان، حضرت تو، مقصود است
غزل شمارهٔ 36 : هرکه از خود خبری دارد، ازو بی‌خبر است
غزل شمارهٔ 37 : ترکم، عرب مثال، چنگ بر عذار بست
غزل شمارهٔ 38 : من خراباتیم و باده پرست
غزل شمارهٔ 39 : غمزه بیمار یار، از ناتوانی خوشترست
غزل شمارهٔ 40 : دلی چو زلف تو سر تا به پای، جمله شکست
غزل شمارهٔ 41 : گر بدین شیوه کند، چشم تو مردم را مست
غزل شمارهٔ 42 : ای دل شوریده جان، نیست شو از هر چه هست
غزل شمارهٔ 43 : تا بر نخیزی، از سر دنیا و هر چه هست
غزل شمارهٔ 44 : از کوی مغان، نیم شبی، ناله نی، خاست
غزل شمارهٔ 45 : بیا که بی لب لعل تو، کار من، خام است
غزل شمارهٔ 46 : تا بدیدم حلقه زلف تو، روز من، شب است
غزل شمارهٔ 47 : از بار فراق تو مرا، کار خراب است
غزل شمارهٔ 48 : عاشقان را از جمالش، روز بازار امشب است
غزل شمارهٔ 49 : تا به هوای تو دل، از سر جان، برنخاست
غزل شمارهٔ 50 : شب فراق، چو زلفت اگر چه تاریک است
غزل شمارهٔ 51 : من خیال یار دارم، گر کسی را بر دل است
غزل شمارهٔ 52 : مستی و عشق از ازل، پیشه و آیین ماست
غزل شمارهٔ 53 : رفیقان! کاروان، امشب، روان است
غزل شمارهٔ 54 : چشم سر مست خوشت، فتنه هشیاران است
غزل شمارهٔ 55 : زلال جام خضر، دردی مدام من است
غزل شمارهٔ 56 : این چه داغی است که از عشق تو بر جان من است
غزل شمارهٔ 57 : فراق روی تو از شرح و بسط، بیرون است
غزل شمارهٔ 58 : شب است و بادیه و دل، فتاده از راه است
غزل شمارهٔ 59 : چشم مخمور تو در خواب مستی، خفته است
غزل شمارهٔ 60 : امشب، چراغ مجلس ما، در گرفته است

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گر به صد منزل فراق افتد میان ما و دوست
* همچنانش در میان جان شیرین منزلست
شعر کامل
سعدی
* با تو گستاخی است گفتن ترک بدخویی نمای
* با دل خود گفته ایم آیینه را بی زنگ ساز
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* تا عشق تو سوخت همچو عودم
* یک عقده نماند از وجودم
شعر کامل
مولوی