لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانمثنوی ها
شمارهٔ 31 : ابتدا کردم به نام آن یکی
شمارهٔ 32 : آفتابی در قمر پیدا شده
شمارهٔ 33 : شخص و سایه دو نماید در نظر
شمارهٔ 34 : گرم باش و آتشی خوش برفروز
شمارهٔ 35 : جامع مجموع اسما آدم است
شمارهٔ 36 : ابتدای سخن به نام یکی
شمارهٔ 37 : بیا با ما درین دریا به سر بر
شمارهٔ 38 : وجودی در همه عالم عیان است
شمارهٔ 39 : ز ذوق خود تو را آگاه کردم
شمارهٔ 40 : حمد آن حامدی که محمود است
شمارهٔ 41 : آن یکی کوزه ای ز یخ برداشت
شمارهٔ 42 : عدد از واحد آشکارا شد
شمارهٔ 43 : یا حبیبی و قرة العینی
شمارهٔ 44 : به تعیُن اگرچه اشخاصند
شمارهٔ 45 : عشق مجنون و خوبی لیلی
شمارهٔ 46 : ما خیالیم و در حقیقت او
شمارهٔ 47 : همه عالم حجاب و عین حجاب
شمارهٔ 48 : عارف راز حضرت معروف
شمارهٔ 49 : بر سر آب خانه ای ز حباب
شمارهٔ 50 : تو منی من تو ام ، توئی بگذار
شمارهٔ 51 : جو چه جوئی بیا و دریا جو
شمارهٔ 52 : صفت و ذات بین و اسم نگر
شمارهٔ 53 : الف و میم و معرفت گفتیم
شمارهٔ 54 : سخن عارفان به جان بشنو
شمارهٔ 55 : دو چه گوئی یکی نمی گنجد
شمارهٔ 56 : عارفانه چو مومن آگاه
شمارهٔ 57 : ذکر حق ای یار من بسیار کن
شمارهٔ 58 : تا نگیری دامن رهبر به دست
شمارهٔ 59 : ای که می پرسی ز ما و حال ما
شمارهٔ 60 : بشنو اسماء الهی یادگیر

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ای که بر زاری دل می کنی انکار بیا
* گوش بر سینۀ من نه، بشنو زاری دل
شعر کامل
جامی
* شب فراق که داند که تا سحر چند است
* مگر کسی که به زندان عشق دربند است
شعر کامل
سعدی
* گر من ز محبتت بمیرم
* دامن به قیامتت بگیرم
شعر کامل
سعدی