لینک اشتراک گذاری
کپی شد
قدسی مشهدی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 61 : طبعم ز باده چون گل سیراب روشن است
غزل شمارهٔ 62 : دلی که عشق نکردش چو لاله داغ کجاست
غزل شمارهٔ 63 : دل یکی وز هر طرف بر سینه داغ دیگری‌ست
غزل شمارهٔ 64 : بی تو شب تا روز چون شمعم به چشم تر گذشت
غزل شمارهٔ 65 : گذشت فصل گل و رغبت چمن باقی‌ست
غزل شمارهٔ 66 : گشته پنهان از نظر آن‌کس که صیاد من است
غزل شمارهٔ 67 : عافیت سینه‌خراش جگر ریش من است
غزل شمارهٔ 68 : آسمان پوشیده نیلی جان من غمناک چیست
غزل شمارهٔ 69 : زاهد ز منع تو دل صد بینوا شکست
غزل شمارهٔ 70 : چشم عیبت چو نباشد گل و خاشاک یکی‌ست
غزل شمارهٔ 71 : از خارخار وصل گلم دل فگار نیست
غزل شمارهٔ 72 : ای دل می امید دگر بر تو حرام است
غزل شمارهٔ 73 : فتنه‌جویی ز بت خویش مرا باور نیست
غزل شمارهٔ 74 : مرو ز دیده که جام جهان‌نما اینجاست
غزل شمارهٔ 75 : از زبان من غرض گو گرنه حرفی تازه بست
غزل شمارهٔ 76 : به گریه سحر و آه شب دلم شادست
غزل شمارهٔ 77 : عشق را چون شعله غیر از سوختن دربار نیست
غزل شمارهٔ 78 : لیلی‌اش در دل و گوشش به صدای جرس است
غزل شمارهٔ 79 : آنکه دایم می‌خراشد سینه ما ناخن است
غزل شمارهٔ 80 : بازم نشسته تا مژه در دل نگاه کیست
غزل شمارهٔ 81 : از غم نمی‌خورد دل اهل جنون شکست
غزل شمارهٔ 82 : نوای من چو ز صد پرده بر یک آهنگ است
غزل شمارهٔ 83 : خطش را کس به جز من مبتلا نیست
غزل شمارهٔ 84 : شب دل ناشکر من آرام با خنجر نداشت
غزل شمارهٔ 85 : از پریشانی اگر حاصل شود کامم رواست
غزل شمارهٔ 86 : هر روز به من یار ز نو بر سر نازست
غزل شمارهٔ 87 : باغی که گلش بو ندهد عشق مجازست
غزل شمارهٔ 88 : گشادی طره و مشک ختن سوخت
غزل شمارهٔ 89 : نشسته بر سر کویی و فتنه بر پا نیست
غزل شمارهٔ 90 : تا آفت غم لازمه طبع شراب است

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تا چه در گوش درختان گفت باد صبحدم
* کز طرب شد پایکوبان سرو دست افشان چنار
شعر کامل
صائب تبریزی
* برنمی آیم به رنگی هر زمان چون نوبهار
* سرو آزادم که دایم یک قبا باشد مرا
شعر کامل
صائب تبریزی
* رفیقان چنان عهد صحبت شکستند
* که گویی نبوده‌ست خود آشنایی
شعر کامل
حافظ