لینک اشتراک گذاری
کپی شد
محتشم کاشانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 91 : نهال گلشن دل نخل نو رسیدهٔ اوست
غزل شمارهٔ 92 : حکمی که همچو آب روان در دیار اوست
غزل شمارهٔ 93 : گل چهره‌ای که مرغ دلم صید دام اوست
غزل شمارهٔ 94 : حسن که تابان ز سراپای توست
غزل شمارهٔ 95 : مهر که سرگرم مه روی توست
غزل شمارهٔ 96 : مدعی که آتش اعراض فروزندهٔ توست
غزل شمارهٔ 97 : امشب ای شمع طرب دوست که همخانهٔ توست
غزل شمارهٔ 98 : گرچه بیش از حد امکان التفات یار هست
غزل شمارهٔ 99 : دلت امروز به جا نیست دگر چیزی هست
غزل شمارهٔ 100 : در ظل همائی که بر او میل جهانی است
غزل شمارهٔ 101 : ای پری غم نیست گر مثل منت دیوانه ایست
غزل شمارهٔ 102 : درهم است آن بت طناز نمی‌دانم چیست
غزل شمارهٔ 103 : ای در درون جان ز دل من کرانه چیست
غزل شمارهٔ 104 : مطرب بگو که این تری و این ترانه چیست
غزل شمارهٔ 105 : گر بدانی که گرفتار کمندت دل کیست
غزل شمارهٔ 106 : رفته مهر از شکرت در شکرستان تو کیست
غزل شمارهٔ 107 : شب یلدای غمم را سحری پیدا نیست
غزل شمارهٔ 108 : هرکس نکرد ترک سر از اهل درد نیست
غزل شمارهٔ 109 : گرچه قرب درگهت حدمن مهجور نیست
غزل شمارهٔ 110 : بی‌تصرف حسن را در هیچ دل تاثیر نیست
غزل شمارهٔ 111 : گرچه پای بندی عشق تو بی‌زنجیر نیست
غزل شمارهٔ 112 : گر با توام ز دیدن غیرم گزیر نیست
غزل شمارهٔ 113 : با بد آموزت مگر قانون الفت ساز نیست
غزل شمارهٔ 114 : هرچند خون عاشق بی‌دل حلال نیست
غزل شمارهٔ 115 : چون تو سروی در جهان ای نازنین اندام نیست
غزل شمارهٔ 116 : ای گل امروز اداهای تو بی‌چیزی نیست
غزل شمارهٔ 117 : درین کز دل بدی با من شکی نیست
غزل شمارهٔ 118 : آینهٔ جان به جز آن روی نیست
غزل شمارهٔ 119 : تیر او تا به سرا پردهٔ دل ماوا داشت
غزل شمارهٔ 120 : گرچه بر رویم در لطف از توجه بازداشت

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز میوه‌های بهشتی چه ذوق دریابد
* هر آن که سیب زنخدان شاهدی نگزید
شعر کامل
حافظ
* رهنوردانی که چون خورشید تنها می روند
* از زمین پست بر اوج ثریا می روند
شعر کامل
صائب تبریزی
* دل ز گیسوی تو بگسست و به ابرو پیوست
* کار زنجیری عشق تو به شمشیر افتاد
شعر کامل
فروغی بسطامی