لینک اشتراک گذاری
کپی شد
رهی معیری_دیوانغزل ها-جلد دوم
شمارهٔ 1-سایه آرمیده : لاله داغدیده را مانم
شمارهٔ 2-نازک اندام : ز جام آینه گون پرتو شراب دمید
شمارهٔ 3-سودازده : آن که سودا زده چشم تو بوده است منم
شمارهٔ 4-پایان شب : رفت و نرفته نکهت گیسوی او هنوز
شمارهٔ 5-باران صبحگاهی : اشک سحر زداید از لوح دل سیاهی
شمارهٔ 6-عمر نرگس : آتشین خوی مرا پاس دل من نیست نیست
شمارهٔ 7-سراب آرزو : دل من ز تابناکی به شراب ناب ماند
شمارهٔ 8-از خود رمیده : چو گل ز دست تو جیب دریده ای دارم
شمارهٔ 9-ستاره خندان : بگوش همنفسان آتشین سرودم من
شمارهٔ 10-کوکب امید : ای صبح نودمیده! بناگوش کیستی؟
شمارهٔ 11-بی سرانجام : مرغ خونین ترانه را مانم
شمارهٔ 12-شعله سرکش : لاله دیدم روی زیبا توام آمد بیاد
شمارهٔ 13-مهتاب : ما نقد عافیت به می ناب داده ایم
شمارهٔ 14-لبخند صبحدم : گر شود آنروی روشن جلوه گر هنگام صبح
شمارهٔ 15-ناآشنا : ما را دلی بود که ز دنیای دیگر است
شمارهٔ 16-گریزان : چرا چو شادی از این انجمن گریزانی ؟
شمارهٔ 17-خنده برق : سزای چون تو گلی گر چه نیست خانه ما
شمارهٔ 18-مردم فریب : شب یار من تب است و غم سینه سوز هم
شمارهٔ 19-هوسناک : در چمن چون شاخ گل نازک تنی افتاده است
شمارهٔ 20-کوی می‌فروش : ما نظر از خرقه پوشان بسته ایم
شمارهٔ 21-خاک شیراز : چون شفق گر چه مرا باده ز خون جگر است
شمارهٔ 22-گیسوی شب : شب این سر گیسوی ندارد که تو داری
شمارهٔ 23-وفای شمع : مردم از درد و نمی آیی به بالینم هنوز
شمارهٔ 24-شب‌زنده‌دار : خاطر بی آرزو از رنج یار آسوده است

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مردم آخر همه مردند ز بیماری دل
* به امیدی که تو را بر سر بیمار آرند
شعر کامل
فروغی بسطامی
* مباش وقت سحر بی ستاره ریزی اشک
* که نور چهره گردون ز گریه سحری است
شعر کامل
صائب تبریزی
* آدم مسکین به یک خامی که در فردوس کرد
* چاک شد چون دانه گندم دل اولاد او
شعر کامل
صائب تبریزی