لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سعدی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 421 : چون من به نفس خویشتن این کار می‌کنم
غزل شمارهٔ 422 : آن کس که از او صبر محالست و سکونم
غزل شمارهٔ 423 : ز دستم بر نمی‌خیزد که یک دم بی تو بنشینم
غزل شمارهٔ 424 : من از تو صبر ندارم که بی تو بنشینم
غزل شمارهٔ 425 : منم یا رب در این دولت که روی یار می‌بینم
غزل شمارهٔ 426 : دلم تا عشقباز آمد در او جز غم نمی‌بینم
غزل شمارهٔ 427 : من از این جا به ملامت نروم
غزل شمارهٔ 428 : نه از چینم حکایت کن نه از روم
غزل شمارهٔ 429 : تو مپندار کز این در به ملامت بروم
غزل شمارهٔ 430 : به تو مشغول و با تو همراهم
غزل شمارهٔ 431 : امشب آن نیست که در خواب رود چشم ندیم
غزل شمارهٔ 432 : ما دگر کس نگرفتیم به جای تو ندیم
غزل شمارهٔ 433 : ما به روی دوستان از بوستان آسوده‌ایم
غزل شمارهٔ 434 : ما در خلوت به روی خلق ببستیم
غزل شمارهٔ 435 : ای سروبالای سهی کز صورت حال آگهی
غزل شمارهٔ 436 : عمرها در پی مقصود به جان گردیدیم
غزل شمارهٔ 437 : بگذار تا مقابل روی تو بگذریم
غزل شمارهٔ 438 : ما دل دوستان به جان بخریم
غزل شمارهٔ 439 : ما گدایان خیل سلطانیم
غزل شمارهٔ 440 : کاش کان دلبر عیار که من کشته اویم
غزل شمارهٔ 441 : عهد کردیم که بی دوست به صحرا نرویم
غزل شمارهٔ 442 : گر غصه روزگار گویم
غزل شمارهٔ 443 : بکن چندان که خواهی جور بر من
غزل شمارهٔ 444 : یا رب آن رویست یا برگ سمن
غزل شمارهٔ 445 : در وصف نیاید که چه شیرین دهنست آن
غزل شمارهٔ 446 : ای کودک خوبروی حیران
غزل شمارهٔ 447 : برخیز که می‌رود زمستان
غزل شمارهٔ 448 : خوشا و خرما وقت حبیبان
غزل شمارهٔ 449 : چه خوشست بوی عشق از نفس نیازمندان
غزل شمارهٔ 450 : بگذار تا بگرییم چون ابر در بهاران

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گفتی شبی به خواب تو آیم ولی چه سود
* چون من به عمر خویش ندانم که خواب چیست
شعر کامل
جامی
* صبر کن بر سخن سردش زیرا کان دیو
* نیست آگاه هنوز، ای پسر از نرخ پیاز
شعر کامل
ناصرخسرو
* دست رغبت کس نمی سازد به سوی من دراز
* چون گل پژمرده برروی مزارافتاده ام
شعر کامل
صائب تبریزی