لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 6241 : ز بس دامن کشد در خون مردم نازنین من
غزل شمارهٔ 6242 : ز آه من ندارد هیچ پروا کج کلاه من
غزل شمارهٔ 6243 : اگر اشک پشیمانی نگردد عذرخواه من
غزل شمارهٔ 6244 : به خون غلطد چمن از ناله دردآشنای من
غزل شمارهٔ 6245 : دل نشکسته نتوان برد از ارض و سما بیرون
غزل شمارهٔ 6246 : به جز خالش که خط عنبرین فام آورد بیرون
غزل شمارهٔ 6247 : ز بزم وصل ذوق انتظارم می کشد بیرون
غزل شمارهٔ 6248 : منه زنهار ای غافل ز حد خود قدم بیرون
غزل شمارهٔ 6249 : ز ابر آن روز آید روشنی بخش جهان بیرون
غزل شمارهٔ 6250 : چو آید از چمن آن یوسف گل پیرهن بیرون
غزل شمارهٔ 6251 : شنیدم دختر رز را ز محفل کرده ای بیرون
غزل شمارهٔ 6252 : نیم غمگین که مرگ آرد مرا از زندگی بیرون
غزل شمارهٔ 6253 : اگر پوشیده گردد دیگران را تن ز پیراهن
غزل شمارهٔ 6254 : عالمی نیست که عزلت نبود بهتر از آن
غزل شمارهٔ 6255 : آب شد بس که در آتشکده دل پیکان
غزل شمارهٔ 6256 : ای لب لعل تو مهر لب شیرین سخنان
غزل شمارهٔ 6257 : نیست بی مغز حقیقت سخن خودشکنان
غزل شمارهٔ 6258 : چشم خورشید به رخسار تو باشد روشن
غزل شمارهٔ 6259 : می دهم گر چه به ظاهر چو قلم داد سخن
غزل شمارهٔ 6260 : چند دندان تأمل به جگر افشردن؟
غزل شمارهٔ 6261 : دیده زان حسن به سامان چه تواند بردن؟
غزل شمارهٔ 6262 : در دل سخت تو نتوان به سخن جا کردن
غزل شمارهٔ 6263 : نیست مقدور علاج غم دنیا کردن
غزل شمارهٔ 6264 : باده با حوصله ما چه تواند کردن؟
غزل شمارهٔ 6265 : آه با دیده اختر چه تواند کردن؟
غزل شمارهٔ 6266 : با گرانجانی تن دل چه تواند کردن؟
غزل شمارهٔ 6267 : آه ما با دل جانان چه تواند کردن؟
غزل شمارهٔ 6268 : توبه از می به چه تدبیر توانم کردن؟
غزل شمارهٔ 6269 : گر چو شبنم دل خود آب توانی کردن
غزل شمارهٔ 6270 : پیش غافل سخن از پند و نصیحت راندن

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ظاهر قرآن چو شخص آدمیست
* که نقوشش ظاهر و جانش خفیست
شعر کامل
مولوی
* لاف تقرب مزن به حضرت جانان
* زان که خموشند بندگان مقرب
شعر کامل
فروغی بسطامی
* مهر از سر نامه برگرفتم
* گفتی که سر گلابدانست
شعر کامل
سعدی