لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 1021 : تو عیش کن بفراغت که من سپند توام
غزل شمارۀ 1022 : سایه صفت ز ماه خود میل وصال میکنم
غزل شمارۀ 1023 : سوختم چندانکه سر زد شعله از پیراهنم
غزل شمارۀ 1024 : سگ توام من و عمری بغم اسیر شدم
غزل شمارۀ 1025 : ز در مران اگر آلوده و هوسناکیم
غزل شمارۀ 1026 : حسرت فرو خورم چه به رویت نظر کنم
غزل شمارۀ 1027 : هرگز از بخت نیامد قدحی در دستم
غزل شمارۀ 1028 : پیرم چو چنگ با قد پرخم شکسته ام
غزل شمارۀ 1029 : ایگل که بوصل تو رسیدن نتوانم
غزل شمارۀ 1030 : عمریست کز عشق بتان این شور و مستی میکنم
غزل شمارۀ 1031 : چو ماه نوجمال عالم افروزش که می بینم
غزل شمارۀ 1032 : سوختم از نوش وصلت کارزو میداشتم
غزل شمارۀ 1033 : سر تا قدم چو شمع ز مهرش در آتشم
غزل شمارۀ 1034 : از برون چون مگس آلوده بشهد هوسیم
غزل شمارۀ 1035 : سرو من، چون سخن از لعل چو قندت گویم
غزل شمارۀ 1036 : بصبر اگرچه بسی روزها بسر کردم
غزل شمارۀ 1037 : کاش آنزمان که سوخته میشد ستاره ام
غزل شمارۀ 1038 : پیش تو ایطبیب جان بسکه ز خویش میروم
غزل شمارۀ 1039 : غیرت عشق کی هلد، کز ستم تو دم زنم
غزل شمارۀ 1040 : چند از هوس آن لب چون قند بسوزم
غزل شمارۀ 1041 : سخن نگفته بهم جنگ و ماجرا داریم
غزل شمارۀ 1042 : تا کی خمار محنت آن سیمبر کشم
غزل شمارۀ 1043 : منعت از همنفسان چند بصد پند کنم
غزل شمارۀ 1044 : با چون تو شوخی سرو قد عاشق کش و طناز هم
غزل شمارۀ 1045 : ز بسکه خار ملامت کشیده دامانم
غزل شمارۀ 1046 : هست کحل بصر از خاک ره او هوسم
غزل شمارۀ 1047 : جان نذر کرده ام که بپایت فدا کنم
غزل شمارۀ 1048 : دل از آرزو چه خون شد بدعا چه کام خواهم
غزل شمارۀ 1049 : چو بینم هر دمت با غیر از غیرت خراب افتم
غزل شمارۀ 1050 : دوش از داغت زمانی در غم دل بوده ام

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چون نار کند شق دل مینای فلک را
* این باده پر زور که در ساغر عشق است
شعر کامل
صائب تبریزی
* سفر دراز نباشد به پای طالب دوست
* که زنده ابدست آدمی که کشته اوست
شعر کامل
سعدی
* من از تو روی نپیچم گرم بیازاری
* که خوش بود ز عزیزان تحمل خواری
شعر کامل
سعدی