لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 541 : لبت را جان توان خواندن، ولیکن
غزل شمارهٔ 542 : چو نقش صورتش در آب و گل ماند
غزل شمارهٔ 543 : به هر درد و غمی دل مبتلا شد
غزل شمارهٔ 544 : دلم زینسان که زار و مبتلا شد
غزل شمارهٔ 545 : چو ماه روزه از اوج سما شد
غزل شمارهٔ 546 : به ملک فتنه تا زلفش علم شد
غزل شمارهٔ 547 : دل عاشق چرا شیدا نباشد
غزل شمارهٔ 548 : دل ما را شکیب از جان نباشد
غزل شمارهٔ 549 : وفا در نیکوان چندان نباشد
غزل شمارهٔ 550 : کسی کز عاشقی بیزار باشد
غزل شمارهٔ 551 : بتا، مانند تو مهوش نباشد
غزل شمارهٔ 552 : چمن را رنگ و بو چندین نباشد
غزل شمارهٔ 553 : دلی دارم که جز جانان نخواهد
غزل شمارهٔ 554 : دلم بی وصل جانان جان نخواهد
غزل شمارهٔ 555 : از آن سنبل که گل سر بار دارد
غزل شمارهٔ 556 : سوار من که ره در سینه دارد
غزل شمارهٔ 557 : فلک با کس دل یکتا ندارد
غزل شمارهٔ 558 : بتی کز دیدنش جان مست گردد
غزل شمارهٔ 559 : جفا کن بو که این دل بازگردد
غزل شمارهٔ 560 : زهر تن چشم او جان را بدزدد
غزل شمارهٔ 561 : زمانه چون تو دلجویی ندارد
غزل شمارهٔ 562 : دلی کو چون تو دلداری ندارد
غزل شمارهٔ 563 : دل من خون شد و جانان نداند
غزل شمارهٔ 564 : دلم جز کوی تو مسکن نداند
غزل شمارهٔ 565 : اگر چشم تو روزی بر مه افتد
غزل شمارهٔ 566 : مهی چون او به دست من نیفتد
غزل شمارهٔ 567 : گر او بی یاد ما در می نیفتد
غزل شمارهٔ 568 : خطی از لعل جانان می برآید
غزل شمارهٔ 569 : به سالی کی چنین ماهی برآید؟
غزل شمارهٔ 570 : مه او چون به ماهی برنیاید

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مرا به گور سپاری مگو وداع وداع
* که گور پرده جمعیت جنان باشد
شعر کامل
مولوی
* دل رنجور من از سینه هر دم می رود سویی
* ز بستر می گریزد طفل بیماری که من دارم
شعر کامل
رهی معیری
* غلام نرگس مستم که بامداد پگاه
* قدح به دست گرفته ز خواب برخیزد
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی