لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1291 : نهانی چند سوی یار بینم
غزل شمارهٔ 1292 : منت هر شب که گرد کوی گردم
غزل شمارهٔ 1293 : ز تو صد فتنه بر جان پیش دیدم
غزل شمارهٔ 1294 : لبالب کن قدح ساقی که مستم
غزل شمارهٔ 1295 : بیا، جانا، که جانت را بمیرم
غزل شمارهٔ 1296 : نمی داند مه نامهربانم
غزل شمارهٔ 1297 : امشب سوی دوست راه گیریم
غزل شمارهٔ 1298 : ما دلشدگان بیقراریم
غزل شمارهٔ 1299 : از دست غمت به ناله ماییم
غزل شمارهٔ 1300 : ما عاشق روی نیکوانیم
غزل شمارهٔ 1301 : آن مرغ که بود زیرکش نام
غزل شمارهٔ 1302 : نه دست رسی به یار دارم
غزل شمارهٔ 1303 : من کشته روی یار خویشم
غزل شمارهٔ 1304 : ای روی تو عمر جاودانم
غزل شمارهٔ 1305 : من عاشق آن رخ چو ماهم
غزل شمارهٔ 1306 : ای گریه، ترا چه شکر گویم؟
غزل شمارهٔ 1307 : زان غمزه خونخوار جان افگار خوش می آیدم
غزل شمارهٔ 1308 : یارب، چه باشد گه گهی جانان در آغوش آیدم
غزل شمارهٔ 1309 : مستم که امشب گوییا میهای پنهان خورده ام
غزل شمارهٔ 1310 : امشب میان نوخطان سرمست و غلتان بوده ام
غزل شمارهٔ 1311 : اینک به کوی یار خود من بهر مردن می روم
غزل شمارهٔ 1312 : از غمزه ناوک زن شدی، آماج گاهت دل کنم
غزل شمارهٔ 1313 : بسیار خواهم از نظر تا روی او یکسو کنم
غزل شمارهٔ 1314 : هر دم بنتوانم که آن رخسار زیبا بنگرم
غزل شمارهٔ 1315 : جانم برون آمد ز غم، آخر به جانان کی رسم؟
غزل شمارهٔ 1316 : خواهم دل خون گشته را از دست تو در خون کشم
غزل شمارهٔ 1317 : یک شب اگر من دور از آن گیسوی در هم اوفتم
غزل شمارهٔ 1318 : باز آمد آن وقتی که من از گریه در خون اوفتم
غزل شمارهٔ 1319 : دیدم بلای ناگهان عاشق شدم، دیوانه هم
غزل شمارهٔ 1320 : هر سحری به کوی تو شعله وای خود کشم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نار چو بیمار تؤی خود بخور
* عرضه مکن بر دگران نار خویش
شعر کامل
ناصرخسرو
* چه تربیت شنوم یا چه مصلحت بینم
* مرا که چشم به ساقی و گوش بر چنگست
شعر کامل
سعدی
* تابه فروردین جهان چون حله رنگین شود
* بوستان پر لاله و پر سوسن و نسرین شود
شعر کامل
فرخی سیستانی