لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1981 : مطربا نرمک بزن تا روح بازآید به تن
غزل شمارهٔ 1982 : گلسن بنده ستایک غرضم یق اشد رسن
غزل شمارهٔ 1983 : به خدا میل ندارم نه به چرب و نه به شیرین
غزل شمارهٔ 1984 : بده آن مرد ترش را قدحی ای شه شیرین
غزل شمارهٔ 1985 : صنما بیار باده بنشان خمار مستان
غزل شمارهٔ 1986 : صنما به چشم شوخت که به چشم اشارتی کن
غزل شمارهٔ 1987 : هله نیم مست گشتم قدحی دگر مدد کن
غزل شمارهٔ 1988 : چه شکر داد عجب یوسف خوبی به لبان
غزل شمارهٔ 1989 : جنتی کرد جهان را ز شکر خندیدن
غزل شمارهٔ 1990 : جان حیوان که ندیده است بجز کاه و عطن
غزل شمارهٔ 1991 : همه خوردند و بخفتند و تهی گشت وطن
غزل شمارهٔ 1992 : خوی با ما کن و با بی‌خبران خوی مکن
غزل شمارهٔ 1993 : هیچ باشد که رسد آن شکر و پسته من
غزل شمارهٔ 1994 : بشنو از بوالهوسان قصه میر عسسان
غزل شمارهٔ 1995 : اینک آن انجم روشن که فلک چاکرشان
غزل شمارهٔ 1996 : چون خیال تو درآید به دلم رقص کنان
غزل شمارهٔ 1997 : هر که را گشت سر از غایت برگردیدن
غزل شمارهٔ 1998 : به خدا گل ز تو آموخت شکر خندیدن
غزل شمارهٔ 1999 : مکن ای دوست ز جور این دلم آواره مکن
غزل شمارهٔ 2000 : ای ز هجران تو مردن طرب و راحت من
غزل شمارهٔ 2001 : دم ده و عشوه ده ای دلبر سیمین بر من
غزل شمارهٔ 2002 : تو سبب سازی و دانایی آن سلطان بین
غزل شمارهٔ 2003 : همه خوردند و بخفتند و تهی گشت وطن
غزل شمارهٔ 2004 : شیرمردا تو چه ترسی ز سگ لاغرشان
غزل شمارهٔ 2005 : چه نشستی دور چون بیگانگان
غزل شمارهٔ 2006 : هر کجا که پا نهی ای جان من
غزل شمارهٔ 2007 : شاه ما باری برای کاهلان
غزل شمارهٔ 2008 : می بده ای ساقی آخرزمان
غزل شمارهٔ 2009 : نک بهاران شد صلا ای لولیان
غزل شمارهٔ 2010 : بشنو از دل نکته‌های بی‌سخن

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بوی گل از ادب نکند پای خود دراز
* در سایه گلی که بود خوابگاه تو
شعر کامل
صائب تبریزی
* رابطه با یکدگر، بسته چو شیر و شکر
* دیدۂ گریان من، پستۀ خندان او
شعر کامل
حزین لاهیجی
* اگر ابر بهاران گردد آه گریه آلودم
* به جای سبزه فریاد از دل هر دانه برخیزد
شعر کامل
صائب تبریزی