لینک اشتراک گذاری
کپی شد
نزاری قهستانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1081 : دوش بازم قاصدی از حضرت یار آمده
غزل شمارهٔ 1082 : یار می باید که باشد چست و چالاک آمده
غزل شمارهٔ 1083 : ماییم و جانی بر دهان از جور هجران آمده
غزل شمارهٔ 1084 : مسیح اگر به نفس کرد مرده‌ای زنده
غزل شمارهٔ 1085 : ای مرا هم چو دیده نادیده
غزل شمارهٔ 1086 : ای ترکِ ما گرفته پیوندِ ما بریده
غزل شمارهٔ 1087 : یاد آن وفت که جانانة ما ترسیده
غزل شمارهٔ 1088 : ای من به وفای تو رسیده
غزل شمارهٔ 1089 : عجب سرّی‌ست مردان را درونِ سینه پوشیده
غزل شمارهٔ 1090 : مگر وصال تو روزی شود دگرباره
غزل شمارهٔ 1091 : به پای عشق درافتاده‌ام دگرباره
غزل شمارهٔ 1092 : به دام عشق درآویختم دگرباره
غزل شمارهٔ 1093 : از برت می‌روم به ناچاره
غزل شمارهٔ 1094 : بیار از آن لبِ شیرین‌تر از شکر بوسه
غزل شمارهٔ 1095 : زین پیش اگر مجنون دیوانه بُد اکنون که
غزل شمارهٔ 1096 : ای رشک برده در باغ از عارض تو لاله
غزل شمارهٔ 1097 : از نَفَس دوست شد مریمِ جان حامله
غزل شمارهٔ 1098 : زهی از عنبر سارا نغوله
غزل شمارهٔ 1099 : غلام ساقیِ خویشم که از شرابِ شبانه
غزل شمارهٔ 1100 : گران‌جانی مکن یارا مشو در خوابِ مستانه
غزل شمارهٔ 1101 : مسلمانان دگرباره به کوی افتادم از خانه
غزل شمارهٔ 1102 : غریبا گر خبر داری ز خانه
غزل شمارهٔ 1103 : تا قدم در ره مردان ننهی مردانه
غزل شمارهٔ 1104 : میان من و دوست چون شد یگانه
غزل شمارهٔ 1105 : منم آن زاهد دورِ زمانه
غزل شمارهٔ 1106 : سگالی هست ما را در میانه
غزل شمارهٔ 1107 : ای یار برون شو از میانه
غزل شمارهٔ 1108 : تو مرا هم‌نفسِ دیرینه
غزل شمارهٔ 1109 : خوشا آبِ انگور در آبگینه
غزل شمارهٔ 1110 : دلم بر آتشِ هجران بسوخت زار اندوه

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* شب که سرو قامت او شمع این کاشانه بود
* تا سحر گه بر گریزان پر پروانه بود
شعر کامل
صائب تبریزی
* گر همه خانه کعبه است، که تعمیر مکن
* تا توان کرد عمارت دل ویرانی را
شعر کامل
صائب تبریزی
* قیمت گل برود چون تو به گلزار آیی
* و آب شیرین چو تو در خنده و گفتار آیی
شعر کامل
سعدی