لینک اشتراک گذاری
کپی شد
نزاری قهستانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1141 : چه شب بود آن که از ما برشکستی
غزل شمارهٔ 1142 : گر تو را با ما نه یاری با تو ما را دوستی
غزل شمارهٔ 1143 : خلاف وفا نیست در دوستی
غزل شمارهٔ 1144 : نگارا یاد می‌داری که با ما عهد پیوستی
غزل شمارهٔ 1145 : دوش آمد و گفت اگر ز هستی
غزل شمارهٔ 1146 : کاش باری عقل دست از کارِ ما واداشتی
غزل شمارهٔ 1147 : کاشکی ما را جفا از پیشِ ما برداشتی
غزل شمارهٔ 1148 : با ما به وفا یک قدم ای یار نرفتی
غزل شمارهٔ 1149 : تا در جهان پدید بود سرو قامتی
غزل شمارهٔ 1150 : اگر هرگز شبی خواهی به بالا کرد معراجی
غزل شمارهٔ 1151 : ساقیا خیز و برافروز سبک مصباحی
غزل شمارهٔ 1152 : نه قلزمم که به هم در شوم به هر بادی
غزل شمارهٔ 1153 : چون هیچ بقایی نکند خاکی و بادی
غزل شمارهٔ 1154 : مرا رمزی عجب نازل شد از تعالیم ِ استادی
غزل شمارهٔ 1155 : مرا جز تو باری نباشد مرادی
غزل شمارهٔ 1156 : برفتی و ما را به هجران سپردی
غزل شمارهٔ 1157 : اگر به کلبه احزان ما گذر کردی
غزل شمارهٔ 1158 : گر هیچ صبا به ما گذر کردی
غزل شمارهٔ 1159 : برفتی و ما را فراموش کردی
غزل شمارهٔ 1160 : عجب که رغبت دیدار دوستان کردی
غزل شمارهٔ 1161 : یادِ آن وقت که با ما نظری می کردی
غزل شمارهٔ 1162 : هیچ یاری بود که برگردی
غزل شمارهٔ 1163 : نه قبول کرده بودی که ز عهد برنگردی
غزل شمارهٔ 1164 : ز حد بمی بری ای دوست نا جوان مردی
غزل شمارهٔ 1165 : ای نوبهارِ خوبی از چهره تو وَردی
غزل شمارهٔ 1166 : دوش آمدی و خرمن ما آتشی زدی
غزل شمارهٔ 1167 : چه شورست این که در عالم فکندی
غزل شمارهٔ 1168 : نمازِ شام رسید ای بتِ سمرقندی
غزل شمارهٔ 1169 : رسید جان به دهانم ز آرزومندی
غزل شمارهٔ 1170 : رسید جان به لبم از بس آرزومندی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز گوش پنبه برون آرو داد خلق بده
* و گر تو میندهی داد روز دادی هست
شعر کامل
سعدی
* زهر چشمش میان خندیدن
* همچو بادام تلخ در شکرست
شعر کامل
صائب تبریزی
* گرم عذاب نمایی به داغ و درد جدایی
* شکنجه صبر ندارم بریز خونم و رستی
شعر کامل
سعدی