لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 751 : خوبان که فرق تاقدم از جان سرشته اند
غزل شمارۀ 752 : گر کاکلی بتان بسر خود رها کنند
غزل شمارۀ 753 : صبوری از غمت ایشوخ بیوفا تاچند
غزل شمارۀ 754 : خوبان اگرچه در پی دلهای خسته اند
غزل شمارۀ 755 : روزی که قدسیان گل آدم سرشته اند
غزل شمارۀ 756 : مرا بکوی تو شوق از در نیاز آورد
غزل شمارۀ 757 : سرو قدان که دل از عاشق محتاج برند
غزل شمارۀ 758 : نفی خوبان کردم از خاطر که بار خاطرند
غزل شمارۀ 759 : بکوی دوست که از ما پیام خواهد برد؟
غزل شمارۀ 760 : جایی که فلک پیش بتان پشت دوتا کرد
غزل شمارۀ 761 : به مهر او اثرم جز دریغ و درد نماند
غزل شمارۀ 762 : در جان و دل بیک نگه آن شوخ راه کرد
غزل شمارۀ 763 : رخ تو داغ کهن تازه از ملاحت کرد
غزل شمارۀ 764 : سبز لیلی وش من آنکه مرا مجنون کرد
غزل شمارۀ 765 : دی که آن کان نمک خنده بر این مجنون کرد
غزل شمارۀ 766 : عاشقان گردم گرم از دل غمناک زنند
غزل شمارۀ 767 : پیش اغیار آن پریرخ تا دو سنبل شانه کرد
غزل شمارۀ 768 : ایمرغ آزاد از قفس پر بر دل افکاران مخند
غزل شمارۀ 769 : یاران همه مست و خبر از خویش ندارند
غزل شمارۀ 770 : خوبان سمن چهره ستم خوی نباشند
غزل شمارۀ 771 : یک سخن گفت آن لب و جان شهیدان تازه کرد
غزل شمارۀ 772 : دی نظر دیده بر آن نعل سم توسن کرد
غزل شمارۀ 773 : هیچم ز گریه قدر برین خاک کو نماند
غزل شمارۀ 774 : بر من خسته رقیبان چو گذر می آرند
غزل شمارۀ 775 : داغت خبر ز سوز من دل فکار کرد
غزل شمارۀ 776 : کس زنده کی از هجر تو ای عهد گسل ماند
غزل شمارۀ 777 : گرچه ارباب خرد طایفه یی پرهنرند
غزل شمارۀ 778 : گه بصلحند این بتان گه رسم جنگی مینهند
غزل شمارۀ 779 : ایشه خوبان که ملک حسنت ارزانی بود
غزل شمارۀ 780 : دل ز فریب گلرخان بی تو شکیب چون کند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به روی تازه نتوان پرده پوش فقر گردیدن
* که آتش عاقبت از دست خالی در چنار افتد
شعر کامل
صائب تبریزی
* مرا تا عشق تعلیم سخن کرد
* حدیثم نکته هر محفلی بود
شعر کامل
حافظ
* گرت هواست که با خضر همنشین باشی
* نهان ز چشم سکندر چو آب حیوان باش
شعر کامل
حافظ