لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 721 : مه دو هفته اگر رفت عمر ساقی باد
غزل شمارۀ 722 : نصیب ما ز ازل درد و داغ و هجران شد
غزل شمارۀ 723 : هرگز از کوی تو کس دور بشمشیر نشد
غزل شمارۀ 724 : عیسی دم من کز نفسش جان بتن آید
غزل شمارۀ 725 : زنده میسازد لب او خلق و مارا میکشد
غزل شمارۀ 726 : آمد آن عیسی نفس کز عشوه و نازم کشد
غزل شمارۀ 727 : خوش آنکه دل زغم هجر بر کناری بود
غزل شمارۀ 728 : ساقی ز زهر چشم بمن قهر میکند
غزل شمارۀ 729 : جوش سودای غم دل پایم از جا میبرد
غزل شمارۀ 730 : عاشق آشفته دل از طعنه خامی نشود
غزل شمارۀ 731 : هیچ لب تشنه به میخانه سری بر نکند
غزل شمارۀ 732 : شد سگش یار رقیب و جور با خود میکند
غزل شمارۀ 733 : گرچه از عشق بتان صبر و دل و هوشم شد
غزل شمارۀ 734 : هر شمع جمالی که بر افروخته باشد
غزل شمارۀ 735 : گنجی است عشق کز وی صد جان هلاک گردد
غزل شمارۀ 736 : صید یوسف صورتان دل از ره معنی کند
غزل شمارۀ 737 : مشاطه تو جلوه ناز ای پسر بود
غزل شمارۀ 738 : با فتنه چشم تو چه تدبیر توان کرد
غزل شمارۀ 739 : بغیر خون جگر دل شراب ناب نخورد
غزل شمارۀ 740 : گرمی کوثر بدان لبهای خندان داده اند
غزل شمارۀ 741 : بیخود شده بودم چو سخن یار بمن کرد
غزل شمارۀ 742 : مپرس یوسف من کز تو گلرخان چونند
غزل شمارۀ 743 : کی شود سرو من آگه ز دل افکاری چند
غزل شمارۀ 744 : مست رفتی و ز شوقت جگرم چاک بماند
غزل شمارۀ 745 : عاشقان ره بسر گنج الهی دارند
غزل شمارۀ 746 : وه که این شیرین غزالان بازی ما میدهند
غزل شمارۀ 747 : گرچه بر فرهاد شیرین جور بی اندازه کرد
غزل شمارۀ 748 : نتوان بر ساقی سخن از توبه عیان کرد
غزل شمارۀ 749 : چون لاله جهانی بغمت غرقه بخونند
غزل شمارۀ 750 : سرو من تا چو مه از خانه زین گشت بلند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* جریده رو که گذرگاه عافیت تنگ است
* پیاله گیر که عمر عزیز بی‌بدل است
شعر کامل
حافظ
* مرا عقیق تو باید شکر چه سود کند
* مرا جمال تو باید قمر چه سود کند
شعر کامل
مولوی
* صد جوی آب بسته‌ام از دیده بر کنار
* بر بوی تخم مهر که در دل بکارمت
شعر کامل
حافظ