لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 31 : باغم عشق تو می سازیم ما
غزل شمارهٔ 32 : شاخ نرگس را ببرد اینک صبا
غزل شمارهٔ 33 : وه که اگر روی تو در نظر آید مرا
غزل شمارهٔ 34 : ای به بدی کرده باز چشم بدآموز را
غزل شمارهٔ 35 : طاقت دوری نماند عاشق دلتنگ را
غزل شمارهٔ 36 : ای رخ زیبای تو آینه سینه ها
غزل شمارهٔ 37 : آن شه به سوی میدان خوش می رود سوارا
غزل شمارهٔ 38 : نوشین لبی که لعلش نو کرد جام جم را
غزل شمارهٔ 39 : گفتی ز دل برون کن غمهای بیکران را
غزل شمارهٔ 40 : دیدم بسی زمانه مردآزمای را
غزل شمارهٔ 41 : جان بر لب است عاشق بخت آزمای را
غزل شمارهٔ 42 : هنگام آشتی ست بت خشمناک را
غزل شمارهٔ 43 : آنکو شناخت گردش خورشید و ماه را
غزل شمارهٔ 44 : باز آرزوی آن بت چین می کند مرا
غزل شمارهٔ 45 : ز دور نیست میسر نظر به روی تو ما را
غزل شمارهٔ 46 : زمانه حله نو بست روی صحرا را
غزل شمارهٔ 47 : زهی بریخته بر لاله مشک سارا را
غزل شمارهٔ 48 : شفاعت آمدم، ای دوست، دیده خود را
غزل شمارهٔ 49 : بهار پرده برانداخت روی نیکو را
غزل شمارهٔ 50 : شناخت آنکه غم و محنت جدایی را
غزل شمارهٔ 51 : گذشت عمر و هنوز از تقلب و سودا
غزل شمارهٔ 52 : ای صبا، بوسه زن ز من در او را
غزل شمارهٔ 53 : مهر بگشای لعل میگون را
غزل شمارهٔ 54 : الا دمعی سارعت والهوا
غزل شمارهٔ 55 : بگذشت و نظر نکرد ما را
غزل شمارهٔ 56 : ای زلف چلیپای تو، غارتگر دینها
غزل شمارهٔ 57 : ای باد، برقع برفگن آن روی آتشناک را
غزل شمارهٔ 58 : ای شهسوار، نرم ترک ران سمند را
غزل شمارهٔ 59 : باز دل گم گشت در کویت من دیوانه را
غزل شمارهٔ 60 : آورده ام شفیع دل زار خویش را

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* جهان چون عروسی رسیده جوان
* پر از چشمه و باغ و آب روان
شعر کامل
فردوسی
* چون چاک نگردد دل شمشاد که آن زلف
* غیر از دل صد چاک به خود شانه نگیرد
شعر کامل
صائب تبریزی
* صد هزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست
* عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد
شعر کامل
حافظ