لینک اشتراک گذاری
کپی شد
انوری_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 211 : کارم به جان رسید و به جانان نمی‌رسم
غزل شمارهٔ 212 : دل رفت و این بتر بر دلبر نمی‌رسم
غزل شمارهٔ 213 : پای بر جای نیست همنفسم
غزل شمارهٔ 214 : کار جهان نگر که جفای که می‌کشم
غزل شمارهٔ 215 : نو به نو هر روز باری می‌کشم
غزل شمارهٔ 216 : ای آرزوی جانم در آرزوی آنم
غزل شمارهٔ 217 : ای دوست‌تر از جانم زین بیش مرنجانم
غزل شمارهٔ 218 : جانا ز غم عشق تو امروز چنانم
غزل شمارهٔ 219 : تو دانی که من جز تو کس را ندانم
غزل شمارهٔ 220 : ره فراکار خود نمی‌دانم
غزل شمارهٔ 221 : ترا من دوست می‌دارم ندانم چیست درمانم
غزل شمارهٔ 222 : از عشقت ای شیرین صنم گرچه بر سر برمی‌زنم
غزل شمارهٔ 223 : بیا ای راحت جانم که جان را بر تو افشانم
غزل شمارهٔ 224 : من که باشم که تمنای وصال تو کنم
غزل شمارهٔ 225 : باز چون در خورد همت می‌کنم
غزل شمارهٔ 226 : تا نپنداری که دستان می‌کنم
غزل شمارهٔ 227 : بی‌تو جانا زندگانی می‌کنم
غزل شمارهٔ 228 : هر غم که ز عشق یار می‌بینم
غزل شمارهٔ 229 : دل را به غمت نیاز می‌بینم
غزل شمارهٔ 230 : سر آن دارم کامروز بر یار شوم
غزل شمارهٔ 231 : روز دو از عشق پشیمان شوم
غزل شمارهٔ 232 : چه گویی با تو درگیرد که از بندی برون آیم
غزل شمارهٔ 233 : تا رخت دل اندر سر زلف تو نهادیم
غزل شمارهٔ 234 : آخر به مراد دل رسیدیم
غزل شمارهٔ 235 : ای روی خوب تو سبب زندگانیم
غزل شمارهٔ 236 : دل بدادیم و جان نمی‌خواهیم
غزل شمارهٔ 237 : درمان دل خود از که جویم
غزل شمارهٔ 238 : ای بندهٔ روی تو خداوندان
غزل شمارهٔ 239 : عشق بر من سر نخواهد آمدن
غزل شمارهٔ 240 : عاشقی چیست مبتلا بودن

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خوشا دردی که از چشم بداندیشان نهان باشد
* خوشا چاکی که چون خرما به جیب استخوان باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* افتاده را دوباره فکندن کمال نیست
* آن را که خاک راه تو شد بر زمین مزن
شعر کامل
صائب تبریزی
* بلبل از فیض گل آموخت سخن ور نه نبود
* این همه قول و غزل تعبیه در منقارش
شعر کامل
حافظ