لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_مثنوی معنویدفتر سوم
شماره 181 - عزم کردن آن وکیل ازعشق کی رجوع کند به بخارا لاابالی‌وار : شمع مریم را بهل افروخته
شماره 182 - پرسیدن معشوقی از عاشق غریب خود کی از شهرها کدام شهر را خوشتر یافتی و انبوه‌تر و محتشم‌تر و پر نعمت‌تر و دلگشاتر : گفت معشوقی به عاشق کای فتی
شماره 183 - منع کردن دوستان او را از رجوع کردن به بخارا وتهدید کردن و لاابالی گفتن او : گفت او را ناصحی ای بی‌خبر
شماره 184 - لاابالی گفتن عاشق ناصح و عاذل را از سر عشق : گفت ای ناصح خمش کن چند چند
شماره 185 - رو نهادن آن بندهٔ عاشق سوی بخارا : رو نهاد آن عاشق خونابه‌ریز
شماره 186 - در آمدن آن عاشق لاابالی در بخارا وتحذیر کردن دوستان او را از پیداشدن : اندر آمد در بخارا شادمان
شماره 187 - جواب گفتن عاشق عاذلان را وتهدید کنندگان را : گفت من مستسقیم آبم کشد
شماره 188 - رسیدن آن عاشق به معشوق خویش چون دست از جان خود بشست : همچو گویی سجده کن بر رو و سر
شماره 189 - صفت آن مسجد کی عاشق‌کش بود و آن عاشق مرگ‌جوی لا ابالی کی درو مهمان شد : یک حکایت گوش کن ای نیک‌پی
شماره 190 - مهمان آمدن در آن مسجد : تا یکی مهمان در آمد وقت شب
شماره 191 - ملامت کردن اهل مسجد مهمان عاشق را از شب خفتن در آنجا و تهدید کردن مرورا : قوم گفتندش که هین اینجا مخسپ
شماره 192 - جواب گفتن عاشق عاذلان را : گفت او ای ناصحان من بی ندم
شماره 193 - عشق جالینوس برین حیات دنیا بود کی هنر او همینجا بکار می‌آید هنری نورزیده است کی در آن بازار بکار آید آنجا خود را به عوام یکسان می‌بیند : آنچنانک گفت جالینوس راد
شماره 194 - دیگر باره ملامت کردن اهل مسجد مهمان را از شب خفتن در آن مسجد : قوم گفتندش مکن جلدی برو
شماره 195 - گفتن شیطان قریش را کی به جنگ احمد آیید کی من یاریها کنم وقبیلهٔ خود را بیاری خوانم و وقت ملاقات صفین گریختن : همچو شیطان در سپه شد صد یکم
شماره 196 - مکرر کردن عاذلان پند را بر آن مهمان آن مسجد مهمان کش : گفت پیغامبر که ان فی البیان
شماره 197 - جواب گفتن مهمان ایشان را و مثل آوردن بدفع کردن حارس کشت به بانگ دف از کشت شتری را کی کوس محمودی بر پشت او زدندی : گفت ای یاران از آن دیوان نیم
شماره 198 - تمثیل گریختن ممن و بی‌صبری او در بلا به اضطراب و بی‌قراری نخود و دیگر حوایج در جوش دیگ و بر دویدن تا بیرون جهند : بنگر اندر نخودی در دیگ چون
شماره 199 - تمثیل صابر شدن ممن چون بر شر و خیر بلا واقف شود : سگ شکاری نیست او را طوق نیست
شماره 200 - عذر گفتن کدبانو با نخود و حکمت در جوش داشتن کدبانو نخود را : آن ستی گوید ورا که پیش ازین
شماره 201 - باقی قصهٔ مهمان آن مسجد مهمان کش و ثبات و صدق او : آن غریب شهر سربالا طلب
شماره 202 - ذکرخیال بد اندیشیدن قاصر فهمان : پیش از آنک این قصه تا مخلص رسد
شماره 203 - تفسیر این خبر مصطفی علیه السلام کی للقران ظهر و بطن و لبطنه بطن الی سبعة ابطن : حرف قرآن را بدان که ظاهریست
شماره 204 - بیان آنک رفتن انبیا و اولیا به کوهها و غارها جهت پنهان کردن خویش نیست و جهت خوف تشویش خلق نیست بلک جهت ارشاد خلق است و تحریض بر انقطاع از دنیا به قدر ممکن : آنک گویند اولیا در که بوند
شماره 205 - تشبیه صورت اولیا و صورت کلام اولیا به صورت عصای موسی و صورت افسون عیسی علیهما السلام : آدمی همچون عصای موسی‌است
شماره 206 - تفسیر یا جبال اوبی معه والطیر : روی داود از فرش تابان شده
شماره 207 - جواب طعنه‌زننده در مثنوی از قصور فهم خود : ای سگ طاعن تو عو عو می‌کنی
شماره 208 - مثل زدن در رمیدن کرهٔ اسپ از آب خوردن به سبب شخولیدن سایسان : آنک فرمودست او اندر خطاب
شماره 209 - بقیهٔ ذکر آن مهمان مسجد مهمان‌کش : باز گو کان پاک‌باز شیرمرد
شماره 210 - تفسیر آیت واجلب علیهم بخیلک و رجلک : تو چو عزم دین کنی با اجتهاد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* طبیبا هر که را بیماری هجران فگند از پا
* اجل پیش از تو بر بالین آن بیمار پیدا شد
شعر کامل
هلالی جغتایی
* پرتو حسن ازل افتاده بر دیوار و در
* دیو چون یوسف در اینجا محو دیدار خودست
شعر کامل
صائب تبریزی
* خویش من آنست که از عشق زاد
* خوشتر از این خویش و تباریم نیست
شعر کامل
مولوی