لینک اشتراک گذاری
کپی شد
شاه نعمت‌الله ولی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1021 : آفتابیست حضرت آدم
غزل شمارهٔ 1022 : در آینهٔ وجود آدم
غزل شمارهٔ 1023 : سه نقطه یک الف همی نگرم
غزل شمارهٔ 1024 : شیخ ما بود در حرم محرم
غزل شمارهٔ 1025 : منصب مستان ما ترک وجود و عدم
غزل شمارهٔ 1026 : مقصود توئی ز جمله عالم
غزل شمارهٔ 1027 : همدمی گر طلب کنی یک دم
غزل شمارهٔ 1028 : تا بود عشق تو بود من عاشق تو بودم
غزل شمارهٔ 1029 : در مجمر عشق سوخت عودم
غزل شمارهٔ 1030 : سالها شد که به جان طالب جانان خودم
غزل شمارهٔ 1031 : مدتی شد که به جان در پی جانان خودم
غزل شمارهٔ 1032 : تا جمالش دیده ام حیران شدم
غزل شمارهٔ 1033 : عاقلی بودم به عشق یار دیوانه شدم
غزل شمارهٔ 1034 : نقش خیال رویش دیشب به خواب دیدم
غزل شمارهٔ 1035 : در خرابات گرد گردیدم
غزل شمارهٔ 1036 : روشن است از نور رویش چشم مست سیدم
غزل شمارهٔ 1037 : به هرحالی که پیش آید خیالی نقش می بندم
غزل شمارهٔ 1038 : عاشق و مستم و در کوی مغان می گردم
غزل شمارهٔ 1039 : توبه از زهد و زاهدی کردم
غزل شمارهٔ 1040 : گر بر افروزد آتش در دم
غزل شمارهٔ 1041 : عشق آمد که بلا آوردم
غزل شمارهٔ 1042 : دل دارم و جان بدو سپردم
غزل شمارهٔ 1043 : عشق او هر ساعتی بنوازدم
غزل شمارهٔ 1044 : آتش عشق تو جان می سوزدم
غزل شمارهٔ 1045 : بیا و همدم ما شو به عشق او یک دم
غزل شمارهٔ 1046 : شمع جان هر نفسی ز آتش دل برگیرم
غزل شمارهٔ 1047 : خوش حیاتی که پیش او میرم
غزل شمارهٔ 1048 : هر کجا حسن خوشی می نگرم
غزل شمارهٔ 1049 : در همه آینه یکی نگرم
غزل شمارهٔ 1050 : جام گیتی نماست در نظرم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دل بیمار شد از دست رفیقان مددی
* تا طبیبش به سر آریم و دوایی بکنیم
شعر کامل
حافظ
* عیب شیرین دهنان نیست که خون می‌ریزند
* جرم صاحب نظرانست که دل می‌بندند
شعر کامل
سعدی
* چنین قفس نه سزای چو من خوش الحانیست
* روم به گلشن رضوان که مرغ آن چمنم
شعر کامل
حافظ