لینک اشتراک گذاری
کپی شد
محتشم کاشانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 511 : آن منتظر گدازی چشم سیاه او
غزل شمارهٔ 512 : باز امشب ز اقتضای شوخ طبعی‌های او
غزل شمارهٔ 513 : زآب دو دیده گل کنم خاک در سرای او
غزل شمارهٔ 514 : حرف در مجلس نگویم جز به هم زانوی او
غزل شمارهٔ 515 : یارب آن مه را که خواهم زد قضا در کوی او
غزل شمارهٔ 516 : شبم ز روز گرفتارتر به مشغلهٔ تو
غزل شمارهٔ 517 : گفتم ز پند من شود تغییر در اطوار تو
غزل شمارهٔ 518 : ای مرا دلبر و دل آرا تو
غزل شمارهٔ 519 : رساند جان به لبم روزگار فرقت تو
غزل شمارهٔ 520 : ای گردن بلند قدان در کمند تو
غزل شمارهٔ 521 : صیدی که لعب عشق فکندش به بند تو
غزل شمارهٔ 522 : ای همچو آهوان دلم دم شکار تو
غزل شمارهٔ 523 : زهی بالا بلندان سر به پیش از اعتدال تو
غزل شمارهٔ 524 : کاکل که سر نهاده به طرف جبین تو
غزل شمارهٔ 525 : هر که دیدم چونی از غم به فغانست که تو
غزل شمارهٔ 526 : مدعی در مجلسم جا می‌دهد پهلوی تو
غزل شمارهٔ 527 : چون به رخ عرق فشان میکشی آستین فرو
غزل شمارهٔ 528 : زلف معنبر برفشان گو جان ما بر باد شو
غزل شمارهٔ 529 : ای سرو گلندام که داری کمر از مو
غزل شمارهٔ 530 : ای نرد حسن باخته با آفتاب و ماه
غزل شمارهٔ 531 : امشب اندر بزم آن پرهیز فرما پادشاه
غزل شمارهٔ 532 : باز برخاسته از دشت بلا گرد سپاه
غزل شمارهٔ 533 : از نسیم آن خطم در حیرت از صنع اله
غزل شمارهٔ 534 : زهی کرشمهٔ تو را سرمه‌سای چشم سیاه
غزل شمارهٔ 535 : یار از جعد سمن‌سا مشک بر گل ریخته
غزل شمارهٔ 536 : جلوهٔ آن حور پیکر خونم از دل ریخته
غزل شمارهٔ 537 : تا دست را حنا بست دل برد ازین شکسته
غزل شمارهٔ 538 : ز چوگان بازی آمد زلف بر رخسار آشفته
غزل شمارهٔ 539 : خط اگرت سبزه طرف لاله نهفته
غزل شمارهٔ 540 : آمد به تیغ کین ره ارباب دین زده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دنیا که جسر آخرتش خواند مصطفی
* جای نشست نیست بباید گذار کرد
شعر کامل
سعدی
* من از تو صبر ندارم که بی تو بنشینم
* کسی دگر نتوانم که بر تو بگزینم
شعر کامل
سعدی
* این گردباد نیست که بالا گرفته است
* از خود رمیده ای است که صحرا گرفته است
شعر کامل
صائب تبریزی