لینک اشتراک گذاری
کپی شد
نزاری قهستانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 811 : دردا که سی ز عمر به غفلت گذاشتم
غزل شمارهٔ 812 : شبِ وداع که جانانه را کنار گرفتم
غزل شمارهٔ 813 : ترا نادیده مهرت بر گرفتم
غزل شمارهٔ 814 : ندارم کار با افلاک وانجم
غزل شمارهٔ 815 : تا ساکنِ کنجِ محنت آبادم
غزل شمارهٔ 816 : دگر باره پیرانه سر درفتادم
غزل شمارهٔ 817 : دریغ کز نظرِ دوستان بیفتادم
غزل شمارهٔ 818 : چنان به رویِ تو هر بامداد دل شادم
غزل شمارهٔ 819 : به فلک می رسد از فرقتِ تو فریادم
غزل شمارهٔ 820 : یادِ آن کس که نرفته ست دمی از یادم
غزل شمارهٔ 821 : آن شب که وداعِ یار کردم
غزل شمارهٔ 822 : بگذاشتمت جانا ناکام و سفر کردم
غزل شمارهٔ 823 : شبِ فراق که بی رغبتی سفر کردم
غزل شمارهٔ 824 : ز می توبه کردم ز مستی نکردم
غزل شمارهٔ 825 : شبانِ تا به سحر گردِ شهر می گردم
غزل شمارهٔ 826 : منم که قبلۀ جان با جمالت آوردم
غزل شمارهٔ 827 : چندان که در سلوک ز خود پیش تر شدم
غزل شمارهٔ 828 : مرا که از تو میسّر نمی شود یک دم
غزل شمارهٔ 829 : شبانه دوش که تنها به کنج خود بودم
غزل شمارهٔ 830 : من همان مستم و شوریده کز اوّل بودم
غزل شمارهٔ 831 : یک شبی تا روز با تو خلوتی می بایدم
غزل شمارهٔ 832 : باز رسیدم جمالِ دوست بدیدم
غزل شمارهٔ 833 : هزار شکر که خود را امیدوار بدیدم
غزل شمارهٔ 834 : اندر دو کون جانا بی تو طرب ندیدم
غزل شمارهٔ 835 : چه سودا راه زد دوشم همانا از جنون دیدم
غزل شمارهٔ 836 : روزها شد که برفتی و به خدمت نرسیدم
غزل شمارهٔ 837 : ز بس مشقّت و محنت که در سفر بکشیدم
غزل شمارهٔ 838 : اگر وصال میسّر شود دگر بارم
غزل شمارهٔ 839 : اگر دولت بود روزی به قوهستان دگر بارم
غزل شمارهٔ 840 : بی تو خونابه به رخساره فرو می بارم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پند پیرانه دهد واعظ شهرم لیکن
* من نه آنم که دگر پند کسی بپذیرم
شعر کامل
حافظ
* پیر گردیدی و کشت املت زرد نشد
* بوی کافور شنیدی و دلت سرد نشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* ای که می خندی چو گل در بوستان بی اختیار
* از گلاب گریه بی اختیار اندیشه کن
شعر کامل
صائب تبریزی